Αξιολόγηση δημοσίων υπαλλήλων

Ένας μύθος που διαλύει την πραγματικότητα 

Αξιολόγηση δημοσίων υπαλλήλων

 

ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΓΓΕΛΟΥ

Οι κυβερνήσεις, είναι αλήθεια, θα ήθελαν πάρα πολύ να βάλουν ένα φρένο στις προσλήψεις των "άλλων" και να νομιμοποιήσουν τις προσλήψεις των δικών τους παιδιών. Ας θυμηθούμε την εκτρωματική παρέμβαση Παυλόπουλου στον ΑΣΕΠ, με την οποία συνέρρευσαν στο Δημόσιο και ευρύτερο Δημόσιο τομέα χιλιάδες νέων "δικών τους παιδιών".

Με την υπογραφή των Μνημονίων προέκυψε επιτακτικότερα το ζήτημα της Αξιολόγησης. Κυρίως, γιατί ο δημόσιος τομέας αποτελεί "βραχνά" για τις τελευταίες κυβερνήσεις και έχει στοχοποιηθεί με κάθε τρόπο. Ζητήθηκε η συνδρομή και η τεχνογνωσία Γάλλων ειδικών.

Πού έχει καταλήξει η κυβέρνηση; Απ’ ότι βλέπουμε να συζητείται, έχει καταλήξει σε ένα σύστημα, το οποίο "κυκλοφορεί" ήδη στο διαδίκτυο. Τι είναι αυτό; Ένα ερωτηματολόγιο γνώσεων που απευθύνεται σε όποιον ήθελε να πάρει μέρος στο τηλεοπτικό παιχνίδι "Ποιος θέλει να γίνει εκατομμυριούχος". Ερωτηματολόγιο γενικών γνώσεων, επί των οποίων θα κριθεί ο κάθε εργαζόμενος. Και αυτό κυκλοφορεί από φροντιστήρια, τα οποία αφού συνέβαλαν στην ανάπτυξη της παραπαιδείας στη δευτεροβάθμια και την τριτοβάθμια Εκπαίδευση, τώρα "μπαίνουν" δυναμικά και στο χώρο των Δημοσίων Υπαλλήλων, θέλοντας να δώσουν και εκεί τα φώτα τους. Ο λόγος είναι πολύ απλός. Κάθε εργαζόμενος, που θέλει να διατηρήσει τη θέση του, θα καταφύγει στα φροντιστήρια, για να πάρει το ερωτηματολόγιο. Είναι αυτό αξιολόγηση; Μπορεί κάτω από τέτοιες συνθήκες να γίνει αξιολόγηση;

Η απάντηση είναι όχι.

Να ξεκαθαριστεί ότι  δε μπορεί να γίνει αξιολόγηση για τον απλούστατο λόγο ότι δεν υπάρχει περιγραφή θέσης εργασίας, περιγραφή προσόντων, καθηκοντολόγιο. Δηλαδή, με το ισχύον καθεστώς θα αξιολογηθεί ένας δημόσιος υπάλληλος ως προς τι; Αν είναι όμορφος, άσχημος, έξυπνος, ή αν είναι ικανός να εκτελέσει την υπηρεσία για την οποία προσελήφθη;

Αξιολόγηση, λοιπόν, δε μπορεί να υπάρξει υπό τις παρούσες συνθήκες. Και δε μπορεί να υπάρξει, γιατί οι προσλήψεις στο δημόσιο τομέα δεν έγιναν με τις ανάγκες ανά θέση, αλλά μαζικά, είτε μέσω ΑΣΕΠ, είτε από το παράθυρο. Και προφανώς δεν έγιναν με το κριτήριο ποιος, με τι προσόντα, σε ποια θέση, με τι καθήκοντα. Στους μόνους τομείς που μπορεί να γίνει αξιολόγηση είναι στις Ένοπλες Δυνάμεις και στα Σώματα Ασφαλείας, ακριβώς γιατί πληρούν τα παραπάνω κριτήρια.

Είναι προφανές ότι η πολυθρύλητη αξιολόγηση στο Δημόσιο Τομέα θα παραμείνει ένα απατηλό όνειρο. Και αυτό, γιατί οι πολιτικοί δεν επιθυμούν αξιολόγηση, όπως δεν επιθυμούν τον δικό τους έλεγχο από οποιονδήποτε. Η κατάσταση-χυλός που επικρατεί παντού, εξυπηρετεί το ρουσφετολογικό κράτος, το κράτος που αντιμετωπίζει τον πολίτη ως ψηφοφόρο και μόνο.

Η λύση είναι απλή και εύκολη. Απαιτεί, φυσικά, κάποιο χρόνο για την πλήρη υλοποίησή της, αλλά ανατρέπει τα κρατούντα και διαμορφώνει συνθήκες σύγχρονου Κράτους. Τα βήματα που πρέπει να γίνουν είναι τα εξής:

1. Οργανόγραμμα

2. Περιγραφή θέσεων εργασίας

3. Περιγραφή προσόντων

4. Καθηκοντολόγιο

Ακολούθως ξεκινά η στελέχωση του κάθε τομέα, ανάλογα με τα προσόντα και τις δεξιότητες του κάθε ενδιαφερόμενου. Σε αυτό το σημείο υπεισέρχεται ο παράγων "διερεύνηση ικανοτήτων". Υπάρχουν επιστημονικά τεκμηριωμένα εργαλεία, τα οποία μπορούν να περιγράψουν το εργασιακό προφίλ του κάθε ενδιαφερόμενου. Σημαντικός είναι ο ρόλος του εργασιακού ψυχολόγου, ο οποίος θα καθοδηγήσει σωστά τον ενδιαφερόμενο, με βάση τα προσόντα του και τις δεξιότητές του.

Με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνεται η καλύτερη δυνατή αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού και δίνεται η ευχέρεια στον προϊστάμενο κάθε κλιμακίου να προβεί σε αξιολόγηση, η οποία θα περιλαμβάνει, βεβαίως, και αυτό-αξιολόγηση.

Είναι προφανές ότι η κατάσταση που επικρατεί σήμερα απέχει πολύ από αυτό που περιγράφηκε. Οι λόγοι αναφέρθηκαν ήδη. Αυτό που επιδιώκεται να γίνει σήμερα, ουδεμία σχέση έχει με την ενδεδειγμένη διαδικασία αξιολόγησης. Το μόνο που θα γίνει, θα είναι νέος πλουτισμός των πάσης φύσεως φροντιστηρίων. Αλλά, από ουσία, μηδέν. Ίσως γιατί για μια ακόμη φορά, οι πολιτικοί υπεύθυνοι αυτού του τόπου αποδεικνύονται πολύ λίγοι για να διαχειριστούν αυτό το μείζον ζήτημα. Εκτός εάν μπορούν, αλλά δεν θέλουν διότι αυτή η κατάσταση πιστεύουν ότι εξυπηρετεί τους πάντες.  

 http://www.pheme.gr/article.aspx?id=5366