Η κακοποίηση των πολιτών

Η κακοποίηση των πολιτών

Του ΝΟΑΜ ΤΣΟΜΣΚΙ

Τα έγγραφα της NSA αποκαλύπτουν ένα εκπληκτικό εγχείρημα: αυτό της έκθεσης σημαντικών προσωπικών δεδομένων στην κρατική δύναμη, δεδομένα κάθε ανθρώπου που πέφτει στα χέρια του Κολοσσού, δηλαδή κάθε ανθρώπου που συνδέεται με την ηλεκτρονική κοινωνία

Τους τελευταίες μήνες έχουμε λάβει επεξηγηματικά μαθήματα για τη φύση της κρατικής εξουσίας και τις δυνάμεις που προωθούν την κρατική πολιτική, όπως και για ένα άλλο σχετικό θέμα: τη διακριτική και διαφοροποιημένη έννοια της διαφάνειας.

Η πηγή αυτής της διδαχής είναι φυσικά το θησαυροφυλάκιο γεμάτο με έγγραφα της NSA και του συστήματος παρακολούθησης, που δημοσιοποιήθηκαν από τον γενναίο μαχητή της ελευθερίας Εντουαρντ Σνόουντεν, έγγραφα που συνοψίστηκαν και αναλύθηκαν από το συνεργάτη του Γκλεν Γκρίνγουολντ στο νέο του βιβλίο «Νο Place to Hide».

Τα έγγραφα αποκαλύπτουν ένα εκπληκτικό εγχείρημα: αυτό της έκθεσης σημαντικών προσωπικών δεδομένων στην κρατική δύναμη, δεδομένα κάθε ανθρώπου που πέφτει στα χέρια του Κολοσσού, δηλαδή κάθε ανθρώπου που συνδέεται με την ηλεκτρονική κοινωνία.

Ούτε οι προφήτες των πιο σκοτεινών ολοκληρωτικών κόσμων του μέλλοντος δεν είχαν συλλάβει ένα τόσο φιλόδοξο σχέδιο.

Και δεν πρέπει να παραγνωρίζουμε ότι το εγχείρημα διενεργήθηκε σε μία από τις πιο ελεύθερες χώρες του κόσμου, παραβιάζοντας βάσαυνα τα ανθρώπινα δικαιώματα, όπως προσδιορίζονται στο αμερικανικό Σύνταγμα, που προστατεύει τους πολίτες από «αναίτιους ελέγχους και συλλήψεις» και διασφαλίζει την ιδιωτικότητα των «προσώπων, της κατοικίας, των εγγράφων». Οσο και να προσπαθούν οι νομικοί σύμβουλοι της κυβέρνησης, δεν υπάρχει κανένας τρόπος να συμφιλιώσουν αυτές τις αρχές με την κακοποίηση που δέχθηκαν οι πολίτες, όπως αποκαλύπτεται στα έγγραφα του Σνόουντεν.

Είναι επίσης καλό να θυμόμαστε ότι η προάσπιση του θεμελιώδους δικαιώματος στην ιδιωτική ζωή συνέβαλε στο να ανάψει η σπίθα της Αμερικανικής Επανάστασης. Τον 18ο αιώνα, ο τύραννος ήταν η βρετανική κυβέρνηση, η οποία ισχυριζόταν ότι είχε το δικαίωμα να εισβάλλει ελεύθερα στα σπίτια και την προσωπική ζωή των Αμερικανών αποίκων. Σήμερα είναι η ίδια η κυβέρνηση των Αμερικανών πολιτών που διεκδικεί αυτή τη δικαιοδοσία.

Η Βρετανία τηρεί την ίδια στάση που οδήγησε τους αποίκους στην εξέγερση αν και σε μια πιο περιορισμένη κλίμακα, αφού η ισχύς έχει μετατοπιστεί στις διεθνείς υποθέσεις. Η βρετανική κυβέρνηση έχει ζητήσει από τη NSA «να αναλύει και να διατηρεί τα κινητά τηλέφωνα και τους αριθμούς φαξ, μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και διευθύνσεις ΙΡ, που είχε σαρώσει το δίκτυό της», αναφέρει ο Guardian, εξετάζοντας έγγραφα που του παρείχε ο Σνόουντεν.

Οι Βρετανοί πολίτες (όπως και άλλοι διεθνείς πελάτες) θα χαρούν το δίχως άλλο να μάθουν ότι η NSA λαμβάνει καθημερινά ή υποκλέπτει ρούτερ (δρομολογητές), σέρβερ (διακομιστές) και άλλες συσκευές του δικτύου των υπολογιστών που εξάγονται από τις Ηνωμένες Πολιτείες, έτσι ώστε να μπορεί να τους «εμφυτεύει» εργαλεία παρακολούθησης, όπως αναφέρει στο βιβλίο του ο Γκρίνγουολντ.

Και καθώς ο Κολοσσός εκπληρώνει το όραμά του, κατ' αρχήν κάθε χτύπημα πλήκτρου μπορεί να φθάνει στην τεράστια και εκτεταμένη βάση δεδομένων του προέδρου Ομπάμα στη Γιούτα.

Ο συνταγματολόγος στο Λευκό Οίκο φαίνεται αποφασισμένος να γκρεμίσει τα θεμέλια των πολιτικών μας ελευθεριών και με άλλους τρόπους. Η αρχή του τεκμηρίου της αθωότητας, που οι ρίζες του φτάνουν στη Magna Carta πριν από 800 χρόνια, έχει εδώ και καιρό περάσει στη λήθη.

Πρόσφατο δημοσίευμα των «New York Times» έκανε λόγο για την «οδύνη» ενός ομοσπονδιακού δικαστή που έπρεπε ν' αποφασίσει εάν θα επέτρεπε την αναγκαστική σίτιση ενός Σύρου κρατουμένου που βρίσκεται σε απεργία πείνας διαμαρτυρόμενος για τη φυλάκισή του. Καμία «οδύνη» δεν εκφράστηκε ωστόσο για το γεγονός ότι κρατείται χωρίς δίκη επί 12 χρόνια στο Γκουαντάναμο ένα από τα πολλά θύματα του ηγέτη του Ελεύθερου Κόσμου που διεκδικεί το δικαίωμα να κρατά ανθρώπους φυλακισμένους, χωρίς να τους έχει απαγγείλει κατηγορίες, και να τους υποβάλλει σε βασανιστήρια.

Αυτές οι αποκαλύψεις μάς κάνουν να διερωτώμαστε γενικότερα για την κρατική πολιτική και για τους παράγοντες που τη διαμορφώνουν. Η καθιερωμένη εκδοχή είναι ότι ο πρωταρχικός στόχος της πολιτικής είναι η ασφάλεια και η άμυνα έναντι των εχθρών. Το δόγμα αυτό υποδεικνύει αμέσως ορισμένα ερωτήματα: ασφάλεια για ποιον και άμυνα έναντι ποιων εχθρών;

Οι απαντήσεις αποκτούν καίρια σημασία ύστερα από τις αποκαλύψεις Σνόουντεν. Η πολιτική πρέπει να εγγυάται τη διατήρηση των αρχών αλλά και των εγχώριων μορφών εξουσίας, προστατεύοντάς τες από έναν τρομακτικό εχθρό, τον εσωτερικό πληθυσμό, που μπορεί να ματατραπεί σε μεγάλο κίνδυνο αν δεν περιοριστεί.

Γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι η συγκέντρωση πληροφοριών που αφορούν τον εχθρό αποτελεί σημαντική συνεισφορά στις προσπάθειες που καταβάλλονται για να τεθεί αυτός υπό έλεγχο. Προς αυτή την κατεύθυνση, ο Ομπάμα διαθέτει μια σειρά από διακεκριμένους συνεργάτες, των οποίων η συνεισφορά έχει αγγίξει πραγματικά δυσθεώρητα ύψη, όπως διαπιστώνουμε από τα «καθήκοντα» των Σνόουντεν, Γκρίνγουολντ και άλλων.

Προκειμένου για την προάσπιση της κρατικής εξουσίας και της ιδιωτικής οικονομικής εξουσίας από τον εσωτερικό εχθρό, οι δύο αυτές οντότητες πρέπει να συγκαλυφθούν όσο το δυνατόν ενώ ο εχθρός, σε μια θεαματική αντίθεση, να προβληθεί όσο το δυνατόν στις κρατικές αρχές.

Η βασική αρχή που διέπει όλον αυτό το συλλογισμό περιγράφεται γλαφυρά από τον πολιτικό και διανοούμενο Σάμιουελ Χάντιγκτον, ο οποίος έχει πει χαρακτηριστικά το εξής: «Η δύναμη παραμένει δυνατή όσο διατηρείται στο σκοτάδι, όταν εκτίθεται στο φως χάνεται». Ο Χάντιγκτον πάει ένα βήμα παραπέρα. Σύμφωνα με τα λόγια του, «πρέπει να πουλήσεις κάθε είδους παρέμβαση ή στρατιωτική ενέργεια με τέτοιο τρόπο, ώστε να δημιουργείς τη λανθασμένη εντύπωση ότι πολεμάς τη Σοβιετική Ενωση».

Αυτό ακριβώς κάνουν οι ΗΠΑ από την εποχή του «Δόγματος Τρούμαν», στην αρχή του Ψυχρού Πολέμου.

Οι απόψεις του Χάντιγκτον εκ των έσω της κρατικής εξουσίας και πολιτικής ήταν και ακριβείς και σοφές.

Γράφοντας αυτές τις λέξεις το 1981, η κυβέρνηση Ρέιγκαν είχε ξεκινήσει τον δικό της πόλεμο στην τρομοκρατία - που γρήγορα εξελίχθηκε σε δολοφονικό και βίαιο τρομοκρατικό πόλεμο αρχικά στην Κεντρική Αμερική που επεκτάθηκε πολύ πιο μακριά στη Νότια Αφρική, την Ασία και τη Μέση Ανατολή.

Από εκείνη την εποχή και μετά, προκειμένου να διενεργήσει βία και ανατροπή στο εξωτερικό ή να καταστείλει και να καταπατήσει τα ανθρώπινα δικαιώματα στο εσωτερικό, η κρατική εξουσία συχνά επιχείρησε να δημιουργήσει λανθασμένες εντυπώσεις ότι είναι η τρομοκρατία αυτή που πολεμάμε παρότι υπάρχουν και: οι βαρόνοι των ναρκωτικών, τρελοί μουλάδες που αναζητούν πυρηνικά όπλα και άλλες δράκαινες που λέγεται ότι προσπαθούν να επιτεθούν για να μας καταστρέψουν.

Ωστόσο η βασική αρχή παραμένει. Η εξουσία δεν πρέπει να εκτίθεται στο φως του ήλιου. Ο Εντουαρντ Σνόουντεν έχει γίνει ο μεγαλύτερος καταζητούμενος εγκληματίας παγκοσμίως καθώς απέτυχε να αντιληφθεί αυτό το καθοριστικό απόφθεγμα.

Εν συντομία, πρέπει να υπάρχει απόλυτη διαφάνεια για το λαό, καμία όμως για την εξουσία που πρέπει να υπερασπίζεται τον εαυτό της από αυτόν τον φοβερό εσωτερικό εχθρό.

http://www.enet.gr/?i=news.el.kosmos&id=438844