Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2016

Ένας καλός νόμος

 Ένας καλός νόμος

του Νίκου Μωραΐτη
Το νομοσχέδιο για την πνευματική ιδιοκτησία είναι ένα παράδειγμα για το πώς μπορεί μία κυβέρνηση να λύσει κόμπους δεκαετιών, αρκεί να το θέλει.
Εδώ κόσμος πεινάει, θα μας πεις για πνευματική ιδιοκτησία;

Είναι ισχυρό το επιχείρημα, όπως είναι αλήθεια ότι η κυβέρνηση -αυτή και κάθε άλλη- θα κριθεί από την ανεργία, τη φτώχεια, τη φορολογία και όχι από το εάν έφερε ένα καλό νομοσχέδιο για τα πνευματικά δικαιώματα ή εάν νομοθέτησε το σύμφωνο συμβίωσης.
Πίσω όμως από τα μεγάλα της πολιτικής, υπάρχουν μικρές κινήσεις που βελτιώνουν την πολιτισμική και θεσμική στάθμη αυτής της χώρας, που αποτελούν παρακαταθήκες για το μέλλον.
Τέτοιο ήταν το σύμφωνο συμβίωσης. Τέτοιο είναι και το νομοσχέδιο για την πνευματική ιδιοκτησία, το οποίο βρίσκεται σε δημόσια διαβούλευση.


Εκεί που η Ελλάδα αποτελούσε χρόνια τώρα τον σκουπιδότοπο της πειρατείας και το αντι-παράδειγμα του ευρωπαϊκού διαλόγου για το πώς διαχειρίζεται τα ζητήματα πνευματικής ιδιοκτησίας στον σύγχρονο άυλο κόσμο, έρχεται ένας νόμος που ρυθμίζει όλα τα αρύθμιστα. Ό,τι έβαζαν κάτω από το χαλί οι κυβερνήσεις επί μία εικοσαετία, προκειμένου να τα έχουν καλά με τα συμφέροντα του χώρου, έρχεται και το τακτοποιεί ο νόμος Μπαλτά – τις περισσότερες φορές προς τη σωστή κατεύθυνση.
Δεν θέλω να σας μπλέξω με ειδικούς όρους που αφορούν το δικό μου «συνάφι», της δισκογραφίας και του τραγουδιού, όμως σε αδρές γραμμές είναι ένας νόμος που μπορεί -για πρώτη φορά- να οδηγήσει στην πάταξη του μεγαλύτερου όγκου της πειρατείας, να εξορθολογίσει τις σχέσεις χρηστών – οργανισμών συλλογικής διαχείρισης αποφεύγοντας τις ατέρμονες δίκες, να φέρει τις σχέσεις δημιουργών – οργανισμών σε μία σχέση ισόρροπη και όχι της εκμετάλλευσης που επικρατεί συχνά σήμερα.
Ένα απλό παράδειγμα: κανένας οργανισμός δεν θα μπορεί να παρακρατεί από τα δικαιώματα των δημιουργών ποσοστό μεγαλύτερο του 20% για την κάλυψη των δικών του εξόδων. Τα αντίστοιχα σημερινά ποσοστά σε κάποιους οργανισμούς αγγίζουν και ξεπερνούν το 35%, αποτελώντας παγκόσμια πρωτοτυπία.
Αν θέλει κανείς μεγαλύτερη ενημέρωση γύρω από το νομοσχέδιο, θα τον παρέπεμπα στο πληρέστατο άρθρο της Χάρης Ποντίδα, που δημοσιεύτηκε στο tospirto.net. ΕΔΩ: http://tospirto.net/music/news/25379
Εκεί που θα ήθελα προσωπικά να σταθώ, είναι οτι υπάρχουν τομείς στους οποίους γίνεται πραγματικά γερή δουλειά. Δεν φαίνεται, καλυπτόμενη από τρακτέρ, διαδηλώσεις, πολιτικές συγκρούσεις για τα μείζονα που αφορούν στο πορτοφόλι μας. Αλλά είναι τομείς που πηγαίνουν αυτή τη χώρα λίγο πιο κοντά στην Ευρώπη, στην οποία θέλει να ανήκει, αλλά πολύ συχνά δεν κάνει τίποτα γι' αυτό.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου