Ντροπή οι «επενδύσεις» εξορύξεων στη Χαλκιδική
Εμβληματικό είναι το κίνημα κατά της εξόρυξης χρυσού στις Σκουριές και όχι η υποτιθέμενη «επένδυσή» σας, η οποία συνοδεύεται από πλήθος παρανομιών και παραλείψεων, ανταπαντά η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και πρόεδρος της Επιτροπής Περιβάλλοντος της Βουλής Κατερίνα Ιγγλέζη στον Γιάννη Μανιάτη, υπεύθυνο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης για την Ενέργεια, το Περιβάλλον και τις Υποδομές.
Αφορμή στάθηκε η επίσκεψη του τελευταίου την περασμένη εβδομάδα στο σύνολο των εγκαταστάσεων των Μεταλλείων Κασσάνδρας (εργοτάξιο Μαύρων Πετρών, φράγμα Κοκκινόλακκα, εργοτάξιο Ολυμπιάδας, εργοτάξιο Σκουριών), αλλά και η τοποθέτησή του υπέρ της Ελληνικός Χρυσός Α.Ε. σε σχετική εκδήλωση: «Η επένδυση στα Μεταλλεία Χαλκιδικής πρέπει να ολοκληρωθεί και να μπει σε παραγωγική φάση».
Η Κ. Ιγγλέζη, σε μακροσκελή ανακοίνωσή της, απορρίπτει ένα προς έναν τους ισχυρισμούς του Γ. Μανιάτη. Αρχικά επισημαίνει ότι αποτελεί ντροπή και όχι καύχημα το γεγονός ότι το ΠΑΣΟΚ αδειοδότησε την εξορυκτική δραστηριότητα στη Χαλκιδική, καθώς «είναι μια επένδυση η οποία αποδεδειγμένα πλέον βρίθει παρανομιών και στη διαδικασία της περιβαλλοντικής αδειοδότησής της έχει γίνει σωρεία σκόπιμων παραλείψεων και αποκρύψεων».
Εξηγεί δε αναλυτικά τα εξής:
* Η εταιρεία απέκρυψε και συνεχίζει να αποκρύπτει έως και σήμερα την ύπαρξη αμιάντου, ορυκτού άκρως καρκινογόνου, τόσο από την τοπική κοινωνία όσο και από τους ίδιους τους εργαζόμενους. Ήδη από τη φάση της αδειοδότησης της “επένδυσης” το 2011 η ΑΕΠΟ (Απόφαση Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων) δόθηκε χωρίς την ύπαρξη δοκιμών της προτεινόμενης μεθόδου μεταλλουργίας flash smelting και παρά τις επιφυλάξεις για την εφαρμοσιμότητα της μεθόδου που είχαν διατυπωθεί από την αρμόδια υπηρεσία του υπουργείου Περιβάλλοντος.
* Σήμερα, με την απόφαση του τότε υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας Π. Σκουρλέτη, αποδεικνύεται ότι η μεταλλουργία είναι ανέφικτη, καθιστώντας την περιβαλλοντική αδειοδότηση διάτρητη και αφήνοντας έκθετη την τότε πολιτική ηγεσία του υπουργείου Περιβάλλοντος που υπέγραψε την ΑΕΠΟ.
* Το υπό κατασκευή φράγμα για την απόθεση 20 εκατομμυρίων τόνων επικίνδυνων αποβλήτων στη λεκάνη του Κοκκινόλακκα, μόλις 500 μ. από τα πρώτα σπίτια του Στρατωνίου και 2 χιλιόμετρα από τη θάλασσα, βρίσκεται ακριβώς επάνω στο ενεργό σεισμικό ρήγμα - τέρας του Στρατωνίου. Αυτό έχει δώσει τον 20ό αιώνα δύο καταστροφικούς σεισμούς μεγαλύτερους των 7 Ρίχτερ και κοντά στο υπόγειο μεταλλείο των Σκουριών και το ανοιχτό όρυγμα, όπου θα πραγματοποιούνται εκρήξεις καθημερινά για 30 χρόνια.
Την ίδια ώρα η Διεθνής Επιτροπή για τα Μεγάλα Φράγματα παρατηρεί ότι «οι μεταλλευτικές εταιρείες δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα και δεν μπορούν να εξασφαλίσουν την κάλυψη του κόστους των καταστροφικών αστοχιών. Οι απώλειες, τόσο οικονομικές όσο και οικολογικές, είναι σε μεγάλο βαθμό είτε μόνιμες και μη αναστρέψιμες είτε η αποκατάστασή τους -στον βαθμό που είναι εφικτή- χρηματοδοτείται με δημόσιο χρήμα.
Η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ επικαλείται τον σεισμολόγο Κ. Παπαζάχο, ο οποίος στη μελέτη του για τα φράγματα των Σκουριών αναφέρει ότι: «Δεν έχουν πραγματοποιηθεί οι απαιτούμενοι έλεγχοι προς εξασφάλιση της σεισμικής επάρκειάς τους».
* Όσον αφορά τους υπόγειους υδροφορείς, η Κ. Ιγγλέζη παραθέτει τη γνωμοδότηση του Συμβουλίου Περιβάλλοντος του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, βάσει της οποίας θα υπάρξουν σοβαρότατες επιπτώσεις στους υδατικούς πόρους της περιοχής.
Ειδικότερα στην περιοχή των Σκουριών απαιτείται καταβιβασμός της στάθμης του νερού κατά εκατοντάδες μέτρα, με άντληση 480 m3/h νερού, που μεταφράζεται σε 4.200.000 m3 νερού τον χρόνο. Από αυτό το νερό, μια ποσότητα που θα κάλυπτε τις ανάγκες 25.000 κατοίκων (213 m3/h) θα καταναλώνεται στη διαδικασία του εμπλουτισμού, ενώ το υπόλοιπο θα επαναδιοχετεύεται στον υδροφορέα με γεωτρήσεις.
Σύμφωνα με το Συμβούλιο Περιβάλλοντος, ούτε η ποιότητα του αντλούμενου νερού είναι εξασφαλισμένη (διότι ενδέχεται να διηθούν ρύποι οφειλόμενοι στη μεταλλευτική δραστηριότητα), αλλά ούτε υπάρχουν τα απαραίτητα στοιχεία για να αξιολογηθεί η διαδικασία «εισπίεσης» του πλεονάζοντος νερού στον υδροφορέα. Ακόμη υπενθυμίζει πως επιφυλάξεις για την αξιοπιστία της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων της Ελληνικός Χρυσός, σε ό,τι αφορά τις επιπτώσεις της αποστράγγισης του Κάκκαβου στους υδατικούς πόρους της περιοχής, έχουν εκφράσει, εκτός από το Συμβούλιο Περιβάλλοντος του ΑΠΘ, ο καθηγητής υπογείων νερών του ΑΠΘ Διαμαντής Καραμούζης και το ΤΕΕ Κεντρικής Μακεδονίας.
Η ανακοίνωση καταλήγει με την αποδόμηση άλλων ισχυρισμών του κ. Μανιάτη, όπως ότι «ο ίδιος έστειλε τέσσερις φορές τους επιθεωρητές Περιβάλλοντος να κάνουν έκτακτους ελέγχους και δεν βρήκαν παραβάσεις».
Όπως επισημαίνεται, "υπάρχουν, όμως, πορίσματα που βεβαιώνουν παραβάσεις και επιβάλλουν βαριά πρόστιμα στην εταιρεία. Τα πορίσματα των επιθεωρητών Περιβάλλοντος στις 30.9.2015 (έπειτα από αυτοψίες στην περιοχή από τις 4.10.2012 έως και τις 28.8.2014) προέκυψαν όχι μετά από εντολή του κ. Μανιάτη, όπως ισχυρίζεται ο ίδιος, αλλά ύστερα από ισχυρές πιέσεις και καταγγελίες των κατοίκων της περιοχής και δικές μου.
Τα αποτελέσματα ελέγχων έμεναν για χρόνια ‘ξεχασμένα’ σε συρτάρια με ευθύνη των πολιτικών ηγεσιών και των κυβερνήσεων, οι οποίες είχαν την αρμοδιότητα, αλλά, όπως φαίνεται, όχι και τη βούληση να επιβάλουν τη νομιμότητα, να προστατέψουν το περιβάλλον, να ελέγξουν τις συγκεκριμένες δραστηριότητες και να προφυλάξουν τους κατοίκους της περιοχής, αλλά και τους ίδιους τους εργαζόμενους. Σε αυτά τα πορίσματα, λοιπόν, καταγράφονται 21 παραβάσεις της Ελληνικός Χρυσός Α.Ε., συνολικού ύψους 1.734.300 ευρώ".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου