Πέμπτη 22 Ιουνίου 2017

Να σηκώσουμε τα μανίκια

Να σηκώσουμε τα μανίκια

Τρανός Τριαντάφυλλος-Μηταφίδης Τριαντάφυλλος
Το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Βερτίσκου, που είχε ιδρυθεί με προγραμματική σύμβαση για δεκαπενταετή λειτουργία το 2002 στον χώρο των παλιών κατασκηνώσεων στο χωριό Βερτίσκος, αποτελεί πλέον θεσμικά ενιαία δομή με το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Ελευθέριου Κορδελιού με το οποίο συνενώθηκε το 2011, με έδρα το Ελευθέριο Κορδελιό.

Λειτούργησε ως φορέας του ΥΠΕΠΘ μέχρι και τη συγχώνευσή του και σε συνεργασία με τον Δήμο Βερτίσκου, ο οποίος το 2002 παραχώρησε τις εγκαταστάσεις των κατασκηνώσεων για τη στέγαση των αναγκαίων χώρων για τη λειτουργία του. Συγχρηματοδοτήθηκε σε όλη τη διάρκεια της λειτουργίας του από εθνικούς πόρους και από την Ευρωπαϊκή Ένωση στο πλαίσιο του προγράμματος ΕΣΠΑ.

Οι εγκαταστάσεις του Κέντρου βρίσκονται στα Β-Β.Α. του Ν. Θεσσαλονίκης πάνω στον ορεινό όγκο του Βερτίσκου. Αυτές εγκαταλείφθηκαν, μετά τη συγχώνευση, στην αχρησία. Διατηρούνται όμως μέχρι σήμερα σε πολύ καλή κατάσταση μόνο χάρη στην αγωνία και τη φροντίδα των κατοίκων του χωριού και ιδιαίτερα του πρώην δημάρχου Βερτίσκου Αδάμ Δράγα, που, εκτός από πολιτικός κρατούμενος της χούντας, υπήρξε και ένας από τους πρώτους και πιο δραστήριους δημάρχους της Αριστεράς στην ευρύτερη περιοχή.

Κύριος στόχος του θεσμού των Κέντρων Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης (ΚΠΕ) ήταν η ευαισθητοποίηση μαθητών και εκπαιδευτικών της Α/θμιας και της Β/θμιας Εκπαίδευσης σε θέματα που αφορούν στην ανάπτυξη με αειφορία, την εκπαίδευση για τη βιωσιμότητα σε τοπικό, εθνικό και παγκόσμιο επίπεδο. Τα θέματα που πραγματευόταν με ιδιαίτερη επιτυχία το ΚΠΕ Βερτίσκου, σε ένα περιβάλλον φυσικής ποικιλομορφίας και καλλονής, αφορούσαν στο παγκόσμιο πρόβλημα της ρύπανσης και της διαχείρισης των φυσικών πόρων.

Οι εκπαιδευτικοί που υπηρέτησαν εκεί, καταβάλλοντας μεγάλη προσπάθεια, υλοποίησαν προγράμματα για το δάσος, το νερό, τη βιολογική γεωργία και φυσικά την ανακύκλωση και διαχείριση των απορριμμάτων. Με τα χρόνια, αναπτύχθηκε μια θετική κουλτούρα στην ολιστική γνωστική προσέγγιση, κυρίως χάρη στον «εκπαιδευτικό πατριωτισμό» προοδευτικών και αριστερών εκπαιδευτικών αλλά και των ιδιαίτερων συνθηκών της περιοχής. Το χειροπιαστό αποτέλεσμα των προσπαθειών τους ήταν να αναδειχθούν, με βιωματικό τρόπο στους μαθητές και στους συνοδούς τους αλλά και στην τοπική και την εκπαιδευτική κοινότητα γενικά, οι σχέσεις που δένουν το φυσικό με το ανθρωπογενές περιβάλλον και να αναδειχθούν κριτικά οι συνέπειες που έχει κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα όχι μόνο για το φυσικό περιβάλλον και τα οικοσυστήματά του αλλά και για την ίδια την ανθρώπινη κοινωνία.

Η συντήρηση των εγκαταστάσεων, η αναβίωση του ΚΠΕ και η ενίσχυσή του με νέες δομές που θα συμβαδίζουν με τη μεταρρυθμιστική φιλοσοφία που εξήγγειλε το υπουργείο Παιδείας, είναι απαραίτητη.

Ένα ευρύ πρόγραμμα «εγκάρσιας» σύνδεσης της Δευτεροβάθμιας με την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, με έμφαση στην καθολική καλλιτεχνική εκπαίδευση, την εκπαίδευση ενηλίκων και στην εκπαίδευση των παιδιών των προσφύγων, μπορεί να σχεδιαστεί γρήγορα με τη συνδρομή και του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής. Αυτό το πρόγραμμα, συνεπικουρούμενο και από καλοκαιρινά σχολεία, μπορεί να αναπτύξει περαιτέρω τις καλές πρακτικές της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης και της εκπαίδευσης στην αειφορία και να αποτελέσει επιπλέον «ανάσα» για τη βασανιστική καθημερινότητα της εκπαιδευτικής κοινότητας της Θεσσαλονίκης και όχι μόνο. Η διάσωση του εκτεταμένου κτηριακού συγκροτήματος, των υποδομών του και του εξοπλισμού από τη φθορά αλλά και από την όρεξη βανδάλων και αετονύχηδων, και η προσεκτικά σχεδιασμένη επαναλειτουργία του από την Πολιτεία, θα αποτελούν την έμπρακτη αναγνώριση της ανάγκης για μια κριτικού τύπου, κοινωνικά προσανατολισμένης εκπαίδευσης. Αλλά και θα συμβάλει στη συνειδητοποίηση των νέων και των παιδιών για την οριακή περιβαλλοντική κατάσταση της χώρας αλλά και για τις δυνατότητες να αναταχθεί.

«Δεν μπορώ να συλλάβω κάποιο τύπο ομορφιάς, στον οποίο δεν υπάρχει μελαγχολία» έγραφε ο Σαρλ Μπωντλέρ, ο ποιητής της μελαγχολίας του βιομηχανικού 19ου αιώνα. Εκτός από την παντού πληγωμένη ομορφιά του τόπου μας, ας ανατάξουμε επιτέλους και την δική μας «αριστερή μελαγχολία». Τρία πράγματα χρειάζονται γι' αυτό, όπως λένε οι προπονητές στο ποδόσφαιρο, το πλέον ομαδικό των αθλημάτων. Δουλειά! Δουλειά! Δουλειά! Ας σηκώσουμε όλοι τα μανίκια!

* Ο Τριαντάφυλλος Μηταφίδης και ο Τριαντάφυλλος Τρανός είναι πρώην πρόεδροι στη Γ' ΕΛΜΕ-Θ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου