Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΑΡΘΡΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΑΡΘΡΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυριακή 16 Ιουλίου 2017

Αίμα, Σπέρμα και μπαλίτσα να παίζεται.

Αίμα, Σπέρμα και μπαλίτσα να παίζεται.

Έλενα Καραγιάννη - Εlena Karagianni
Είναι Αντίσταση κατά του κατεστημένου να μπινελικώνεις τον Ρουβά, τον Ντάνο, το Survivor ή τον Σαββόπουλο και γενικά όποιον πιστεύεις ότι εκπροσωπεί το σύστημα αυτό; 
Είναι Αντιστασιακός αγώνας να χαίρεσαι με τον θάνατο του Κυριακού; 
Είναι επανάσταση να μπουγελώνεις τον Φίλη; 
Είναι φασίστες όσοι σου λένε ότι δεν οδηγεί πουθενά η έκφραση βίας σε μεμονωμένα πρόσωπα και πως στα παπάρια του το σύστημα ενα το βρίζεις πατόκορφα από το πρωί μέχρι το βράδυ; 
Είναι μνημονιακοί εκείνοι που σου επισημαίνουν πως την ώρα που γαμοσταυρίζες τη συναυλία του Σκαϊ, στη Βουλή συζητούσαν για την επιπλέον φορολόγησή σου και δεν πήρες χαμπάρι; 
Μπορεί η “πολιτική πρότασή σου” να είναι ξύλο και κρεμάλες στους δρόμους;

Σάββατο 8 Ιουλίου 2017

Η μυωπία της Δικαιοσύνης και των ανεξάρτητων αρχών

Η μυωπία της Δικαιοσύνης και των ανεξάρτητων αρχών

Με πρόσφατη απόφασή της η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων έκρινε ότι οι δικηγόροι της χώρας εξαιρούνται από την υποχρέωση να διατηρούν συσκευές POS.

Μεγάλος ήταν ο αντίκτυπος και από την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας να βάλει «φρένο» στον αναδρομικό έλεγχο για τις λίστες με φοροφυγάδες, που είχαν αποφέρει εκατομμύρια ευρώ στα Δημόσια Ταμεία. Πρόσφατα, εξάλλου, ο Άρειος Πάγος έκρινε ότι η καθυστέρηση καταβολής δεδουλευμένων σε εργαζόμενο δεν συνιστά βλαπτική μεταβολή.

Τετάρτη 7 Ιουνίου 2017

..."κτιστό περιβάλλον: εφήμερες και διαχρονικές αξίες"...

με αφορμή την παγκόσμια ημέρα περιβάλλοντος

..."κτιστό περιβάλλον: εφήμερες και διαχρονικές αξίες"...

του Τάσσου Ν. Δίκα (*)
Τάσσος Δίκας, ξηρό παστέλ, 1995
Κτιστό περιβάλλον: εφήμερες και διαχρονικές αξίες
- Η ανάπτυξη κάθε οικιστικού συνόλου, σε κάθε ιστορική περίοδο δεν αποτελεί ουδέτερη ή αφηρημένη έννοια. Αντικειμενικά εκφράζει ιδεολογική-πολιτική αντίληψη για τη σημασία και τον ρόλο της. Αν η σημασία της ανάπτυξης είναι αμιγώς οικονομοκεντρική -όπως ουσιαστικά συνέβη στις πόλεις μας τότε γίνεται μονοσήμαντο οικονομικό παράγωγο και η «ταυτότητα» του οικιστικού συνόλου έχει «εργολαβικό» χαρακτήρα.

- Το σύστημα της αντιπαροχής σε συνδυασμό, με την τεμαχισμένη ιδιοκτησία , την αποσπασματική και όχι μακροπρόθεσμη πολιτική γης, την γραφειοκρατική αντίληψη της δόμησης ( περιεχόμενο αδειών, όροι δόμησης, επεκτάσεις, χρήσεις, αυθαίρετα κλπ), κυριάρχησε επί δεκαετίες, προσδιορίζοντας συγκεκριμένα κοινωνικά χαρακτηριστικά στο οικιστικό περιβάλλον (ως περιεχόμενο και διαδικασία) και περιορισμένα έως ανύπαρκτα πολιτισμικά γνωρίσματα. 

Δευτέρα 5 Ιουνίου 2017

Το ευρωπαϊκό όραμα του Βουκεφάλα

ΤΟ ΦΑΝΤΑΣΜΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

Το ευρωπαϊκό όραμα του Βουκεφάλα

Αθηνά Σκουλαρίκη*
Η αρχαιοπρεπής βάση του πελώριου Μεγαλέξανδρου στην κεντρική πλατεία των Σκοπίων
Η αρχαιοπρεπής βάση του πελώριου
 Μεγαλέξανδρου στην κεντρική
πλατεία των Σκοπίων 
Φοράω χλαμύδα / η αρχαιότητα είναι η τροφή μου / ίσως είμαι αρχαίος κι εγώ
«Αντίκα», τραγούδι του ριζοσπαστικού συγκροτήματος Raspeani Skopjani
Η πρόσφατη κρίση στην πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας επανέφερε στην επικαιρότητα τα Βαλκάνια και τις ευαίσθητες πολιτικές και διεθνοτικές ισορροπίες στην άμεση γειτονιά μας.
Υπερβολική έμφαση δόθηκε στον αλβανικό εθνικισμό και στον κίνδυνο μιας νέας πολεμικής ανάφλεξης, σύμφωνα με το στερεότυπο της «πυριτιδαποθήκης» που επικρατεί σε κάθε ανάλυση για τα Βαλκάνια.

Κυριακή 4 Ιουνίου 2017

«Ιστορική αλήθεια χωρίς ‘’μαύρες τρύπες’’»

«Ιστορική αλήθεια χωρίς ‘’μαύρες τρύπες’’» 

Του Τριαντάφυλλου Μηταφίδη*
«Ακόμα και η λεγόμενη «αποχουντοποίηση» άφησε στο απυρόβλητο πολλούς από τους υπηρέτες της Χούντας που εμφανίζονται σήμερα ως «τιμητές» ή «σωτήρες» στη δημόσια ζωή της χώρας. Έτσι, όχι μόνο δεν «έδωσαν τη Χούντα στο λαό», αλλά και μετέτρεψαν τα διαρκή εγκλήματά της σε «στιγμιαία» παραπτώματα και σε «εκπρόθεσμες» (!) 100 και πλέον εμπρόθεσμες μηνύσεις εναντίον βασανιστών».

«Προφητικό» αποδείχτηκε το παραπάνω απόσπασμα από την ομιλία του προέδρου του Συνδέσμου των πολιτικών κρατουμένων της χούντας (Σ.Φ.Ε.Α. 1967-1974), Κώστα Μανταίου, στα εγκαίνια του χώρου μνήμης για την αντιδικτατορική αντίσταση στη Θεσσαλονίκη στις 5/5, στο Πολεμικό Μουσείο της πόλης μας, που στην επτάχρονη τυραννία ήταν το ανακριτικό κολαστήριο της ΚΥΠ. Εκεί όπου μαρτύρησαν πολλοί αντίπαλοι των μαύρων συνταγματαρχών και δολοφονήθηκε στις 9/5/1968 ο βουλευτής της Αριστεράς Γιώργης Τσαρουχάς.

Δευτέρα 29 Μαΐου 2017

Επικίνδυνα ανόητοι...

Επικίνδυνα ανόητοι...
ΕΦ.ΣΥΝ.
Επτά χρόνια μνημονιακής πολιτικής έχουν εξαντλήσει τον ελληνικό λαό, διέλυσαν την οικονομία, διεύρυναν τη φτώχεια σε πρωτοφανή επίπεδα. Η κοινωνία βρίσκεται σε απόγνωση γιατί δεν βλέπει φως διεξόδου στον ορίζοντα. Δεν ελπίζει στην καλυτέρευση των πραγμάτων στο ορατό μέλλον και τρέμει για το αύριο.

Η κατάσταση αυτή είναι άκρως επικίνδυνη. Εκκολάπτει και εξυψώνει την πολιτική καθυστέρηση, ευνοεί την τυφλή αντίδραση. Σε τέτοιες συνθήκες ευδοκιμούν δύο δηλητηριώδη «φρούτα». Ο φασισμός και η τρομοκρατία.

Κυριακή 28 Μαΐου 2017

Ο Κ. Σημίτης, η τρομοκρατία και οι... Κλουζώ

Ο Κ. Σημίτης, η τρομοκρατία και οι... Κλουζώ

Κουτσοκώστας Γιάννης 
«Στη χώρα δεν υπάρχουν πια ή περιορίζονται ή κινδυνεύουν τα δικαιώματα τα οποία έχουν οι πολίτες σε όλον τον ευρωπαϊκό χώρο. H δολοφονική απόπειρα (εναντίον του Λ. Παπαδήμου) δείχνει ότι στη χώρα επικρατεί μια θλιβερή κατάσταση: Αυτοί που κάνουν καλά τη δουλειά τους, αυτοί που φροντίζουν για τη χώρα, γίνονται στόχος». Είναι λόγια του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη, από τον Ευαγγελισμό, όπου νοσηλεύεται ο κ. Παπαδήμος. Μάλιστα.

Θα μπορούσε να αποδώσει κανείς αυτή τη δήλωση στη φόρτιση του πρώην πρωθυπουργού και στην εύλογη αγωνία του για την κατάσταση της υγείας του άλλοτε στενού του συνεργάτη. Θα μπορούσε και θα ήταν απολύτως σεβαστή ακόμα και αν ήταν εν θερμώ. Θα ήταν και δικαιολογημένη αν δεν συνοδευόταν από αφορισμούς.

Παρασκευή 28 Απριλίου 2017

Γαλλία: Κλίνατε, έτσι κι αλλιώς, πολύ δεξιά

Γαλλία: Κλίνατε, έτσι κι αλλιώς, πολύ δεξιά

Τσαουσίδης Κλέαρχος
Η στροφή ολόκληρου του πολιτικού φάσματος προς τα δεξιά και η υιοθέτηση, έστω εν μέρει, της εθνικιστικής και αντιπροσφυγικής ατζέντας της Λεπέν από όλους σχεδόν τους υποψήφιους, η επίκληση του πατριωτισμού ακόμη κι από τον Μελανσόν προοιωνίζεται εκπλήξεις.

Λέγε, λέγε, λέγε (με τη λάσπη προς Aριστερά και την κοινωνική ενσωμάτωση της Aκροδεξιάς), οι Γάλλοι πολίτες επέλεξαν να ψηφίσουν στον δεύτερο γύρο των προεδρικών τους εκλογών την ξεκάθαρα φασίστρα Λεπέν ή τον τραπεζίτη Μακρόν, κάτι ανάμεσα σε Παπαδήμο και Στουρνάρα.

Δευτέρα 24 Απριλίου 2017

Politico: Έξι συμπεράσματα από τον πρώτο γύρο των γαλλικών εκλογών

Politico: Έξι συμπεράσματα από τον πρώτο γύρο των γαλλικών εκλογών

Οι Γάλλοι ψηφοφόροι επέλεξαν χθες βράδυ τον κεντρώο υποψήφιο Εμανουέλ Μακρόν και την επικεφαλής του Εθνικού Μετώπου, Μαρίν Λεπέν ως υποφηψίους για τον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών στη Γαλλία στις 7 Μαΐου.

Ας δούμε έξι συμπεράσματα που εξάγονται από το χθεσινό αποτέλεσμα, σύμφωνα με εκτιμήσεις του Politico.

Πέμπτη 20 Απριλίου 2017

Από τη «Ρωμιών Εκκλησία» στην «Ελλήνων Πολιτεία»

Από τη «Ρωμιών Εκκλησία» στην «Ελλήνων Πολιτεία»

Κυριακαράκος Δημήτρης
Όταν το έτος 1453 ο Μωάμεθ ο Πορθητής άλωσε την Πόλη, για να την αναπλάσει αμέσως μετά με τους δικούς του ηγεμονικούς όρους, ως Σουλτάνος - Μεγάλος Χαλίφης των Οσμανλήδων και «Άγιος Ρωμαίος» αυτοκράτορας της Ανατολής, όρισε τον πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως αρχηγό του ηττηθέντος Rum Milliet (ελλ. της “φυλής” των Ρωμιών, εξ ου και Ρούμελη).

Στην πολιτική κουλτούρα του Ισλάμ, η φυλή αποτελεί το φυσικό θεμέλιο, το σημείο αναφοράς για την αποτελεσματική ενάσκηση της αποκεντρωμένης διοίκησης. Στη δε δικαιική κουλτούρα του Ισλάμ, εμφιλοχωρεί ένας ιδιώνυμος φιλελευθερισμός, εν προκειμένω τα δικαστήρια της Σαρία δεν έχουν δωσιδικία σε αλλόθρησκους όσον αφορά διαφορές εξ αθέτησης συναλλακτικών όρων (δηλαδή ενοχικές διαφορές), παρά μόνο όσον αφορά διαφορές ποινικού δικαίου. 

Τρίτη 18 Απριλίου 2017

Μια ιδιωτική χώρα

Μια ιδιωτική χώρα
Κιμπουρόπουλος Γιάννης
Κόπηκαν κορδέλες, παραδόθηκαν σήραγγες, βαφτίστηκαν κιόλας με διάθεση υπερκομματική. Οι εκδρομείς του Πάσχα είχαν την ευκαιρία να γκαζώσουν τα παραμελημένα αυτοκίνητά τους σε διαδρομές που άλλοτε ήταν εφιάλτης. Κάτι ψιλά έχουν μείνει για ν’ αποκτήσει η χώρα το οδικό δίκτυο που όφειλε να έχει εδώ και δεκαετίες.

Θα έλεγα το «εθνικό δίκτυο», αλλά θα ήμουν ανακριβής διότι το «εθνικό» στην περίπτωση αυτή έχει την έννοια του δημοσίου. Κι αυτό το δίκτυο δεν είναι δημόσιο, είναι ιδιωτικό, κατά μεταφορά και κατά κυριολεξία. Οι εθνικές οδοί είναι ιδιωτικές οδοί. Κι ας κόστισαν δημόσιους πόρους τουλάχιστον 6 δισ. ευρώ. Και θα συνεχίσουν να κοστίζουν, μέσω των διοδίων, για τις δεκαετίες που θα παραμείνουν ιδιωτικές οδοί, αν ποτέ ξαναγίνουν εθνικές.

Πέμπτη 13 Απριλίου 2017

Η fast track στροφή της κυβέρνησης

Η fast track στροφή της κυβέρνησης

Η fast track αξιοποίηση του καθαρού πολιτικού διαδρόμου που ανοίγει για την κυβέρνηση έως το 2019 – ή τουλάχιστον έως το φθινόπωρο του 2018 – μετά το προσύμφωνο της Μάλτας είναι πλέον η πρώτη προτεραιότητα και, μαζί, και το απόλυτο αίτημα του Αλέξη Τσίπρα προς τους υπουργούς του.

Την εν λόγω προτεραιότητα αναμένεται να θέσει ξεκάθαρα ο πρωθυπουργός στη σημερινή συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου – μια συνεδρίαση, που συγκαλείται ακριβώς για να σηματοδοτήσει την πάσει δυνάμει, μετά το Πάσχα, στροφή της κυβέρνησης από την διαπραγμάτευση στην παραγωγή πολιτικού έργου.

Τρίτη 21 Φεβρουαρίου 2017

Πυροκροτητές…

Πυροκροτητές…
Κατερίνα Ακριβοπούλου
Αυτή η παρτίδα δεν είναι σαν τις άλλες…
Μετρούν ισοζύγια και πρωτογενή πλεονάσματα τάχα μου σαν να μη συμβαίνει τίποτα…
Σαν να είμαστε στην προσαρμοσμένη στα μέτρα τους «κανονικότητα» των προηγούμενων χρόνων, με τη γερμανική δύναμη απυρόβλητη και το ευρωπαϊκό κατεστημένο ομοούσιο και αδιαίρετο…
Καμώνονται τους ισχυρούς, ενώ τρέμουν τον ίσκιο του Τράμπ, την εφαρμογή του brexit στην πράξη, τις εξελίξεις στη Γαλλία και την απειθαρχία του Νότου.

Σάββατο 4 Φεβρουαρίου 2017

Αυτή που δεν φοβάται τον Πιτσιρίκο

Αυτή που δεν φοβάται τον Πιτσιρίκο

της Δανάης Καρυδάκη
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν εντάξει να λες τον μαύρο σκυλάραπα. Μια φορά κι έναν καιρό ήταν εντάξει να λες τον ομοφυλόφιλο παλιόπουστα. Μια φορά κι έναν καιρό ήταν εντάξει να λες τις γυναίκες πουτάνες όταν κάνουν σεξ και αραχνομούνες όταν δεν κάνουν.

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν εντάξει να λες τους αγωνιστές του ΕΑΜ που αντιστάθηκαν ενάντια στη Γερμανική κατοχή συμμορίτες.

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν εντάξει να λες τους Εβραίους αρουραίους.

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν εντάξει να λυντσάρεις σκυλάραπες και να κρεμάς τα νεκρά τους κορμιά στα δέντρα προς παραδειγματισμό.

Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου 2017

Αυταπάτες για τον Τραμπ

Αυταπάτες για τον Τραμπ

του Πάνου Τριγάζη*
Με λύπη μου διαπιστώνω ότι οι θαυμαστές του Τραμπ στην Ελλάδα δεν προέρχονται μόνο από την ακροδεξιά, αλλά μερικοί εξ αυτών και από την αριστερά. Άκουγα τις προάλλες μέσω ραδιοφώνου (και ανατρίχιασα), διεθνολογούντα δημοσιογράφο να ισχυρίζεται ότι ο αμερικανικός λαός εξέλεξε τον Τραμπ στο ύπατο αξίωμα των ΗΠΑ για να απαντήσει στο «γερμανικό Δ’ Ράιχ». Άλλοι πάλι, βλέπουν στο πρόσωπο του Τραμπ τον ηγέτη που θα μπει φραγμός στην ισλαμοποίηση του κόσμου, της Ευρώπης συμπεριλαμβανομένης. Σε αυτούς συγκαταλέγονται και οι τουρκοφοβικοί της Ελλάδας και της Ευρώπης, που θέλουν την Τουρκία εκτός ΕΕ.

Κυριακή 29 Ιανουαρίου 2017

Μια ιστορία

Μια ιστορία

Καλφακάκου Ρία
Θα χαρακτήριζα τον εαυτό μου παιδί της Γαλλικής Επανάστασης. Στην εφηβεία μου, στο σχολείο, με ενθουσίασε ο ξεσηκωμός των φτωχών, οι γνωστές ρήσεις του Βολταίρου, το τρίπτυχο Ελευθερία - Ισότητα - Αδελφοσύνη. Το Γαλλικό Ινστιτούτο και οι δημοκρατικές αντικληρικές απόψεις του πατέρα μου με επηρέασαν ακόμη παραπάνω.

Λίγο αργότερα, στο πανεπιστήμιο, με κέρδισε η Αριστερά. Είχε πολλή Γαλλική Επανάσταση μέσα της. Ήταν και η δικτατορία που σε έσπρωχνε, με την κτηνώδη αγραμματοσύνη και την έλλειψη ανθρωπισμού και ηθικής.

Τρίτη 24 Ιανουαρίου 2017

Οι νεοσύλλεκτοι με το σήμα του αετού

Οι νεοσύλλεκτοι με το σήμα του αετού

Νίκος Σαραντάκος
Συζητήθηκε πολύ στη μπλογκόσφαιρα χτες και προχτές η είδηση για τους εφτά νεοσύλλεκτους του Μεσολογγιού που έβγαλαν φωτογραφία να σχηματίζουν με τα χέρια τους το σήμα του αετού -που είναι βέβαια και το σύμβολο που κοσμεί την αλβανική σημαία. 

Πρόκειται προφανώς για παιδιά που γεννήθηκαν στην Ελλάδα, από γονείς Αλβανούς μετανάστες. Για να είναι τώρα νεοσύλλεκτοι πρέπει να γεννήθηκαν γύρω στο 1996. Τα παιδιά αυτά μεγάλωσαν και σπούδασαν στην Ελλάδα, επέλεξαν να γίνουν Έλληνες πολίτες, κάτι που ασφαλώς μας περιποιεί τιμή, και ως συνοδευτική υποχρέωση για την επιλογή τους αυτή κλήθηκαν να υπηρετήσουν στον Ελληνικό στρατό.

Σάββατο 21 Ιανουαρίου 2017

ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑ ΣΤΗΝ ΕΤΗΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ ECONOMIST «Η Ελλάδα παράγοντας σταθερότητας, συνεργασίας και ανάπτυξης το 2017»

ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑ ΣΤΗΝ ΕΤΗΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ ECONOMIST

«Η Ελλάδα παράγοντας σταθερότητας, συνεργασίας και ανάπτυξης το 2017»

Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, σε άρθρο του στην ετήσια έκδοση του Economist "Ο Κόσμος το 2017", που κυκλοφόρησε στα Ελληνικά η εφημερίδα Αγορά, και υπό τον τίτλο "Η Ελλάδα παράγοντας σταθερότητας, συνεργασίας και ανάπτυξης το 2017", τονίζει ότι «Μπορούμε βάσιμα να ισχυριστούμε ότι έχουν τεθεί οι βάσεις για την ριζική μεταστροφή του οικονομικού προσανατολισμού της χώρας, από ένα κρατικοδίαιτο μοντέλο σε τομείς χαμηλής προστιθέμενης αξίας, σε ένα σύγχρονο εξωστρεφές παραγωγικό πρότυπο που δίνει έμφαση στο ανθρώπινο κεφάλαιο και την καινοτομία. Διαρκής στόχος μας είναι η ανάπτυξη να μεταφραστεί σε θέσεις απασχόλησης και η ευημερία να αφορά όλους τους Έλληνες πολίτες οι οποίοι έχουν βιώσει τις συνέπειες της κρίσης».

7 σκέψεις επί της ιδιαιτερότητας του ΣΥΡΙΖΑ.

7 σκέψεις επί της ιδιαιτερότητας του ΣΥΡΙΖΑ. 

Του Τάσσου Δίκα*
Η ιδιαιτερότητα του ΣΥΡΙΖΑ -ως κόμμα- συνίσταται ότι αποτελεί ιστορικά εξαίρεση όπου ένα κόμμα της αριστεράς (το οποίο παραδοσιακά ακολουθούσε μονοψήφιο ποσοστό του πληθυσμού και μάλιστα κάτω του 5%), σε διάστημα λίγων ετών έφτασε να στηρίζεται εκλογικά και να υποστηρίζεται κοινωνικά από ένα μεγάλο ποσοστό των πολιτών, το οποίο με ποσοστό 36% το έφερε δύο φορές στη συγκυβέρνηση της χώρας σε διάστημα δύο ετών.


Κυριακή 1 Ιανουαρίου 2017

Ένα σημείωμα για το Θέμη Κοτσιφάκη

Ένα σημείωμα για το Θέμη Κοτσιφάκη

Του Νίκου Τσούλια
Διάβασα τα σχόλια που συνόδευαν το άρθρο περί διορισμού του Θέμη Κοτσιφάκη ως πολιτικού υπεύθυνου του Υφυπουργού Παιδείας. Σχεδόν όλα ήταν σχόλια απαξιωτικά και προσβλητικά. Απόρησα με τη βαθιά προκατάληψη και την βαριά εμπάθεια που τα χαρακτήριζε. Αναρωτήθηκα. Είναι δυνατόν να υπάρχει τόσο μίσος προς έναν εκπαιδευτικό, που έχει προσφέρει στην υπόθεση της Δημόσιας εκπαίδευσης;

Γιατί δεν άξιζε αυτή τη θέση ο συνάδελφος; Υπήρξε για πολλά χρόνια μαχόμενος εκπαιδευτικός. Έχει πανεπιστημιακά προσόντα και σημαντικό συγγραφικό έργο. Έχει συμμετάσχει σε πολλά εκπαιδευτικά και επιστημονικά συνέδρια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχει διατελέσει Πρόεδρος της ΟΛΜΕ και έχει κοινωνική δράση. Έχει συνεργήσει σημαντικά στις διεθνείς συνεργασίες της ΟΛΜΕ. Γνωρίζει πολύ καλά το εκπαιδευτικό μας σύστημα και είναι από τους λίγους που έχει εξειδικευμένη γνώση για την πολύπαθη επαγγελματική εκπαίδευση. Έχει εξαίρετο χαρακτήρα. Τι άλλο μπορεί να απαιτεί αυτή η θέση; Αν πήγαινε ένα golden boy ή ένας τεχνοκράτης με τυπικά προσόντα ή ένας άγνωστός μας, θα ήταν καλύτερα;