Ούτε αγενείς ούτε απρόσεκτοι: απλώς δεξιοί

Ούτε αγενείς ούτε απρόσεκτοι: απλώς δεξιοί

 Κατέ Καζάντη

Να καταφρονείς την αδυναμία, να χλευάζεις την ανημπόρια, να εμπαίζεις τον/ην πάσχοντα/ουσα δεν είναι υπόθεση ηθικής: είναι μια βαθιά πολιτική στάση, καθώς πολιτική δεν είναι μοναχά εκείνο που ρίχνεις στην κάλπη αλλά, κυρίως, ο τρόπος που δομείς την ύπαρξή σου. Εκκινεί από τη στάση του καθενός απέναντι στον άνθρωπο και της λειτουργίας του εντός της κοινωνίας. Από ποια μεριά βλέπεις, δηλαδή, τον Άλλον, εκείνην της αυταξίας, ως ισότιμης ψυχής και διάνοιας, ή από τη μεριά του κέρδους, τι και πόσο μπορεί να αποφέρει, δηλαδή, για λογαριασμό της κοινότητας. Έτσι, εάν, ας πούμε, θέλεις το σύνολο της ισχύος να μην διαμοιράζεται ισότιμα μεταξύ των πολιτών αλλά να το κατέχουν οι δυνατότεροι ή οι καλύτεροι, και μεταβάλλεις τη ζωή σε ένα διαρκές ρινγκ, συντρίβοντας τους ηττημένους, είναι προφανές πως η περιφρόνηση για ένα μεγάλο κομμάτι της ανθρωπότητας είναι η φυσική σου θέση.

Το Πολυτεχνείο και η δυσανεξία της Δεξιάς

Το Πολυτεχνείο και η δυσανεξία της Δεξιάς

Δημήτρης Ψαρράς

Η διαχρονική στάση της Ν.Δ. για την εξέγερση: από τη σιωπή του ιδρυτή της Κωνσταντίνου Καραμανλή, που δεν πλησίασε ποτέ το Πολυτεχνείο στις επετειακές γιορτές, μέχρι την κατασυκοφάντηση του αντιδικτατορικού κινήματος από τους ακροδεξιούς συνεργάτες του Κυριάκου Μητσοτάκη

Ξάφνιασε την περασμένη Δευτέρα η αγριότητα με την οποία αντιμετώπισε τους φοιτητές στην ΑΣΟΕΕ η κυβέρνηση. Πολλοί αναρωτήθηκαν για ποιο λόγο επέλεξαν οι Μητσοτάκης - Χρυσοχοΐδης να κάνουν μια παρόμοια επίδειξη πυγμής στον χώρο των Πανεπιστημίων και μάλιστα την επομένη μιας επιχείρησης, η οποία μεταφέρθηκε στην κοινή γνώμη ως πλήρης απόδειξη της ανάγκης κατάργησης του ασύλου, εφόσον υποτίθεται ότι ανακαλύφθηκε και εξαρθρώθηκε «γιάφκα» στο εσωτερικό του Οικονομικού Πανεπιστημίου. Κάποιοι άλλοι προβληματίστηκαν με την επιλογή της κυβέρνησης να επιτεθεί στο φοιτητικό κίνημα λίγες μέρες πριν από την επέτειο του Πολυτεχνείου.

Ο ΣΥΡΙΖΑ και η κίνηση των μαζών

Ο ΣΥΡΙΖΑ και η κίνηση των μαζών

Της Μαρίας Μπαλάφα

Το αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο κέρδισε. 

Το αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο δεν δημιουργήθηκε την περίοδο της διακυβέρνησης, αλλά είναι η ίδια η συγκυβέρνηση του 2012-2014 με συσσωματωμένα όλα τα μιντιακά και επιχειρηματικά συμφέροντα της εποχής. Προκειμένου να ηττηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ θα υποστήριζαν όποιον κι αν ηγούνταν του δικού τους μετώπου. Θα πήγαιναν ακόμα και με το Μητσοτάκη, όπως κι έγινε. Χρησιμοποίησαν ολόκληρο το manual της Νέας Δεξιάς ανά τον κόσμο και ανατροφοδότησαν συντηρητικά αντανακλαστικά που υπήρχαν στην ελληνική κοινωνία.

Επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ έβλεπε το μπετόν αρμέ του αντιΣΥΡΙΖΑ μετώπου και επιχειρούσε να σπάσει την υγειονομική ζώνη γύρω του, θεώρησε πως μπορεί ν’ απευθυνθεί στα ίδια ακροατήρια χωρίς να βλέπει ότι ταυτόχρονα απονομιμοποιείται στα δικά του ακροατήρια που τα θεωρούσε δεδομένα (στη λογική μιας αναπόδραστης επιλογής και έλλειψης εναλλακτικών).

«Ο τόπος μας εις τον διάβολον, διά να μην έλθη ο Βενιζέλος;»

«Ο τόπος μας εις τον διάβολον, διά να μην έλθη ο Βενιζέλος;»

Ευκλείδης Τσακαλώτος

EUROKINISSI/
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ

Τη σκυτάλη από τον Αλέξη Τσίπρα πήραν στη Βουλή ο Νίκος Βούτσης και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος στην αντιπαράθεση με τη Ν.Δ. Ο πρόεδρος της Βουλής διέλυσε κάθε υπόνοια περί διασπάθισης κονδυλίων του υπουργείου Εξωτερικών, ενώ ο υπουργός Οικονομικών στιγμάτισε την καταστροφολογία της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Ο Ν. Βούτσης αναφέρθηκε στη διαδικασία η οποία, με νόμο του 2017, προβλέπει την πλήρη διαφάνεια και ενημέρωση της Βουλής για τα κονδύλια του υπουργείου Εξωτερικών, πώς φτάνει στη Βουλή ο φάκελος με τα στοιχεία και πώς επιστρέφεται σφραγισμένος, σημειώνοντας ότι η διαδικασία αυτή έχει επαναληφθεί έξι φορές από τότε που ψηφίστηκε ο νόμος.

​Οι «φωστήρες» της Θεσσαλονίκης

​Οι «φωστήρες» της Θεσσαλονίκης

Η νέα ποινική δίωξη Ψωμιάδη στη Θεσσαλονίκη, λίγες μέρες μετά τη νέα καταδίκη του Β. Παπαγεωργόπουλου, ήρθε ως υπενθύμιση των κατεστημένων της Βόρειας Ελλάδας που κυριαρχούσαν πολιτικά και φρόντιζαν να συγκαλύπτουν τη διαφθορά και την πολιτική τους ένδεια με εθνικοπατριωτική ρητορική.

Ο πρώην Περιφερειάρχης Π. Ψωμιάδης, έκπτωτος για άλλες υποθέσεις διαφθοράς, μετά τα περίφημα "45άρια" διώκεται και για έργα-"φαντάσματα", ύψους 1,2 εκατ. ευρώ που πληρώθηκαν χωρίς να έχουν υλοποιηθεί. Λίγες μέρες πριν, o πρώην Δήμαρχος Β. Παπαγεωργόπουλος καταδικάστηκε εκ νέου για ξέπλυμμα βρώμικου χρήματος, έχοντας ήδη ποινή ισοβίων για το βασικό αδίκημα της υπεξαίρεσης πολλών εκατ. ευρώ από τα Ταμεία του Δήμου Θεσσαλονίκης.

Ου γαρ οίδασι τι πηδούσι

Ου γαρ οίδασι τι πηδούσι

Θανάσης Καρτερός

Δείτε το κι έτσι, και ίσως καταλάβετε γιατί καταλήγω στην κατανόηση, και δι’ αυτής στη συμπόνια. Στην Αριστερά είμαστε ανέκαθεν επαγγελματίες, κατά κάποιο τρόπο, κατηγορούμενοι. Χιλιάδες και χιλιάδες έχουμε κάτσει στο σκαμνί. Άλλες φορές για ήσσονα αδικήματα, όπως η διατάραξη της τάξεως, η αντίσταση κατά της αρχής, η εξύβριση οργάνων της τάξεως, η εν γένει πεζοδρομιακή δραστηριότητα. Και άλλες φορές με κατηγορίες που οδηγούσαν σε βαριές ποινές, σε ισόβια, ή και στον τοίχο. Αφήστε που πλήθη ανθρώπων βρέθηκαν στα σύρματα χωρίς καμιά δίκη. Έφτανε η απόφαση μιας Επιτροπής Ασφαλείας, στην οποία συμμετείχαν ο κύριος νομάρχης, ο κύριος αστυνόμος, και ο κύριος εισαγγελέας, και άντε να καθαρίσει ο κατηγορούμενος με τη Γυάρο, τον Άι Στράτη, ή τη Μακρόνησο.

Το «κόμμα της τάξης»

Το «κόμμα της τάξης»

Τάσος Παππάς

Θα ήταν έκπληξη πρώτου μεγέθους (ευχάριστη) αν άλλαζε η Δεξιά τη ρητορική της για τα θέματα τάξης και ασφάλειας. Κάθε φορά που υπάρχει ένα μεγάλο γεγονός παραβατικότητας, επιστρατεύει συγκεκριμένα επιχειρήματα. Δεν θα μπορούσε να κάνει διαφορετικά στην υπόθεση της δολοφονίας του Μιχάλη Ζαφειρόπουλου. Είναι εκκωφαντικά συνεπής.

Όταν βρίσκεται μακριά από την εξουσία, προσπαθεί να περάσει την αντίληψη ότι στη χώρα κυριαρχεί η παρανομία, βασιλεύει ο τρόμος, οι πολίτες είναι στο έλεος των συμμοριών, υπάρχουν παντού άβατα, οι κυβερνήσεις είναι επιδεικτικά αδιάφορες και σε ορισμένες περιπτώσεις ύποπτα ανεκτικές απέναντι σε αυτά τα φαινόμενα και η αστυνομία για την οποία δεν λέει κακή κουβέντα εμποδίζεται από τους πολιτικούς προϊσταμένους της να πράξει το καθήκον της.

Υπερχείλισμα ασυνάρτητου συντηρητισμού

Υπερχείλισμα ασυνάρτητου συντηρητισμού

Θανάσης Βασιλείου

MOTIONTEAM/ΒΑΣΙΛΗΣ ΒΕΡΒΕΡΙΔΗΣ

Το να είσαι πολιτικός -πολιτικός από τζάκι- σημαίνει να οραματίζεσαι στοιχειωδώς το πώς επιθυμείς να ζεις, εσύ και η παρέα σου. Το να παραδέχεσαι εκ των προτέρων ότι είναι ανέφικτο το πιο σημαντικό της δουλειάς σου -και εάν δεν είσαι φύλαρχος- σημαίνει ότι παραιτείσαι εκ των προτέρων από τον δυνητικό ή τον υποτιθέμενο σχεδιασμό σου.

Επιπλέον, αυτή η παραδοχή δείχνει ότι από παραναγνώσεις ιδεών διατυπώνεις συγκεκριμένο, προκαθορισμένο όραμα. Διαβάλλεις την έννοια της κοινωνίας στη βάση μιας υποτιθέμενης «πολιτικής φιλοσοφίας» σύμφωνα με την οποία είναι «φυσικό» να υπάρχουν «κερδισμένοι» και «χαμένοι». Και με ένα καλό ξέβγαλμα αποϊδεολογικοποίησης του πολιτικού πεδίου και της πολιτικής ευθύνης σου, οι τελευταίοι, οι χαμένοι, εμφανίζονται να φέρουν ακέραιη την ευθύνη της αποτυχίας και του αποκλεισμού τους.

Τι κρύβει η στροφή Μητσοτάκη στην σκληρή δεξιά

Τι κρύβει η στροφή Μητσοτάκη στην σκληρή δεξιά 

Νικόλ Λειβαδάρη

Στρατηγική πολιτική επιλογή ή μικροπολιτικός τακτικισμός προς άγραν των – πολύτιμων για την αυτοδυναμία – ακροδεξιών ψήφων;

Ο,τι από τα δύο κι εάν ισχύει, ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιβεβαίωσε χθες στη Βουλή ότι η στροφή του προς την σκληρή δεξιά – έως και την ακροδεξιά – ούτε τυχαία είναι, ούτε προϊόν μιντιακής διαστρέβλωσης.

Η Ν.Δ. καλωσορίζει χουντικούς και χρυσαυγίτες

Η Ν.Δ. καλωσορίζει χουντικούς και χρυσαυγίτες

Τσαουσίδης Κλέαρχος

Έπειτα από τον τραγέλαφο της συγκέντρωσης των «Παραιτηθείτε» στο Σύνταγμα, ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας αρχίζει να περπατά σε τεντωμένο σκοινί. Και τον ακολουθούν όλες οι φίλιες δυνάμεις...

Η απελπισία της όλης ελληνικής Δεξιάς, η οποία απέτυχε εκ νέου να ρίξει τον ΣΥΡΙΖΑ με μοχλό την ευρωπαϊκή νεοφιλελεύθερη κλίκα, την οδηγεί σε πισωγυρίσματα επικίνδυνα.

Ο Κ. Μητσοτάκης, συνεπής στην παράδοση των επιγόνων που διαλύουν ό,τι έχτισαν οι πατεράδες τους, καλεί κάθε δύναμη της Δεξιάς, συνδικαλιστική, τραμπούκικη, μαύρη ή πράσινη, εθνικοσοσιαλιστική ή χουντική, σε ξεσηκωμό ενάντια στη νόμιμη κυβέρνηση.

Ευχαριστούμε για την ωμότητά σας

Ευχαριστούμε για την ωμότητά σας

Τάσος Παππάς

EUROKINISSI/ΣΤΟΛΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ο Κυρ. Μητσοτάκης με τον... ομοϊδεάτη του, πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος Μάνφρεντ Βέμπερ, ο οποίος δεσμεύτηκε να βοηθήσει την Ελλάδα με ευρωπαϊκά κονδύλια, αρκεί βέβαια και η χώρα να αποκτήσει μια αξιόπιστη κυβέρνηση

Διαβάστε με προσοχή το παρακάτω απόσπασμα: «Και δεσμεύομαι και πάλι ότι εμείς σε ευρωπαϊκό επίπεδο είμαστε έτοιμοι να την υποστηρίξουμε. Ειδικά όσον αφορά σε ευρωπαϊκά κονδύλια και σε νέα κεφάλαια προς την Ελλάδα.

Ανάβει «φωτιές» λίστα με ρουσφέτια στο Ερρίκος Ντυνάν

Ανάβει «φωτιές» λίστα με ρουσφέτια στο Ερρίκος Ντυνάν

Φωτιές άναψε η «λίστα ρουσφετιών» που παρουσιάστηκε κατά τη διάρκεια της κατάθεσης του Ανδρέα Μαρτίνη για όσα συνέβαιναν στο Ερρίκος Ντυνάν. Η λίστα παραδόθηκε, αλλά αρχικά ο πρόεδρος της Επιτροπής Αντώνης Μπαλωμενάκης εκτίμησε πως δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί γιατί περιέχει «ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα και θέματα που άπτονται υγείας». Όμως σύντομα άρχισαν να έρχονται τα ονόματα και τα ρουσφέτια στην επιφάνεια.

Επικίνδυνα ανόητοι...

Επικίνδυνα ανόητοι...

ΕΦ.ΣΥΝ.

Επτά χρόνια μνημονιακής πολιτικής έχουν εξαντλήσει τον ελληνικό λαό, διέλυσαν την οικονομία, διεύρυναν τη φτώχεια σε πρωτοφανή επίπεδα. Η κοινωνία βρίσκεται σε απόγνωση γιατί δεν βλέπει φως διεξόδου στον ορίζοντα. Δεν ελπίζει στην καλυτέρευση των πραγμάτων στο ορατό μέλλον και τρέμει για το αύριο.

Η κατάσταση αυτή είναι άκρως επικίνδυνη. Εκκολάπτει και εξυψώνει την πολιτική καθυστέρηση, ευνοεί την τυφλή αντίδραση. Σε τέτοιες συνθήκες ευδοκιμούν δύο δηλητηριώδη «φρούτα». Ο φασισμός και η τρομοκρατία.

Η αφόρητη ξετσιπωσιά γιων, γαμπρών και μιντιαρχών

Η αφόρητη ξετσιπωσιά γιων, γαμπρών και μιντιαρχών

Τσαουσίδης Κλέαρχος

Δυο - τρεις συμβουλές αρκούν για να γίνεις μεγαλοστέλεχος της Ν.Δ.: Δήλωσε ψεύτικους τίτλους σπουδών, κάνε «αγροτικό» στον ΛΑΟΣ ή την 4η Αυγούστου (και με ολίγον body building) και λέγε ό,τι σου κατέβει σε βάρος του ΣΥΡΙΖΑ

Είναι εποχές που νιώθω να λείπει αφόρητα ο Μποστ. Ο Μέντης Μποσταντζόγλου, ο πολιτικός σχολιαστής, που με το πενάκι του και την επιμελημένη σοφά ανορθογραφία του τσάκιζε τις στομφώδεις διακηρύξεις των αρχόντων, εξέθετε ανεπανόρθωτα την απληστία της συντήρησης, γελοιοποιούσε τη βαρβαρότητα της μετεμφυλιακής Δεξιάς.

54 χρόνια από τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη

54 χρόνια από τη δολοφονία - «θάνατον του ασήμαντου και ατυχούς Λαμπράκη» - Κ. Καραμανλής, ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ, 5^ος τόμος, σελ. 655-6

54 χρόνια από τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη

Την Τετάρτη 22 Μαΐου 1963 θα διαδραματιζόταν στη Θεσσαλονίκη μια από τις κορυφαίες στιγμές της σύγχρονης τραγωδίας, που θα σφράγιζε ανεξίτηλα την ιστορία της χώρας.

Ο βουλευτής της ΕΔΑ Γρηγόρης Λαμπράκης, 51 ετών, υφηγητής της Ιατρικής και βαλκανιονίκης, έπεφτε θανάσιμα τραυματισμένος, στη διασταύρωση των οδών Βενιζέλου-Ερμού, από τους παρακρατικούς φονιάδες Σπύρο Γκοτζαμάνη και Εμμανουήλ Εμμανουηλίδη, που εφόρμησαν με «τρίκυκλο» εναντίον του. Κλινικά νεκρός «ο μαραθωνοδρόμος της ειρήνης», θα αφήσει την τελευταία του πνοή στις 27/5/1963 στο ΑΧΕΠΑ.

Ο ανοιχτός λογαριασμός

Ο ανοιχτός λογαριασμός

Μανταδάκης Άγγελος

Λέγεται, χωρίς να έχει βεβαιωθεί, ότι ο πρωθυπουργός και αρχηγός της ΕΡΕ, μόλις πληροφορήθηκε τη δολοφονία Λαμπράκη, αναφώνησε: «Επιτέλους, ποιος κυβερνάει αυτόν τον τόπο;». Ανεξάρτητα από το αν το είπε ή όχι και γιατί, το βασικό ερώτημα παραμένει: Γιατί ανέχτηκε ο Κ. Καραμανλής την ύπαρξη και τη δράση του παρακράτους; Τι περίμενε; Ποια η σχέση του με αυτό; Τα ερωτήματα αυτά συγκροτούν έναν ανοιχτό λογαριασμό προς τη δημοκρατία

Το βράδυ εκείνο της 22ας Μαΐου το παρακράτος της Δεξιάς, σε αγαστή συνεργασία με τις κρατικές δυνάμεις, χτύπησε στην καρδιά της Θεσσαλονίκης.

Ο διαιτητής είναι στημένος

Ο διαιτητής είναι στημένος

Τάσος Παππάς

Μπορεί σε μια συζήτηση για δουλειές ανάμεσα σε αυτόν που καίγεται να πουλήσει και σ’ αυτόν που δεν βιάζεται να αγοράσει, ένας τρίτος, που δεν βάζει χρήματα αλλά απλώς παρίσταται, χαιρετίζει και ενίοτε συμβουλεύει, να ζητάει να κάνει κουμάντο;

Η αυτονόητη απάντηση είναι «όχι». Αν μάλιστα επιχειρεί με επιθετική αγένεια να καθορίσει το βάθος, την έκταση και το τίμημα της συμφωνίας, το πιθανότερο είναι να απαιτήσουν και οι δύο πλευρές να το βουλώσει, διαφορετικά θα τον πετάξουν έξω. Ετσι συμβαίνει στις κανονικές εμπορικές συναλλαγές.

Άνω - κάτω οι... τζάμπα μάγκες

Άνω - κάτω οι... τζάμπα μάγκες

Κουτσοκώστας Γιάννης

Σκίτσο: Γιάννης Κουτσοκώστας

Το φέραν από δω, το φέραν από κει και τελικά κατάφεραν να την περιορίσουν τη φωτιά που άναψε στη Ν.Δ. ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης. Για την ακρίβεια την κουκούλωσαν, αλλά σιγοκαίει μέχρι να φουντώσει στην πρώτη ευκαιρία. Οι «ρουκέτες» του πρώην προέδρου του κόμματος για τους «τζάμπα μάγκες», οι οποίοι λένε εκ του ασφαλούς «δεν ψηφίζω - δεν ψηφίζω»..., εκτοξεύτηκαν το μεσημέρι με εμφανή στόχο τον Κυριάκο, αλλά τελικά, με έναν μαγικό τρόπο, πέτυχαν τον Βορίδη. Έτσι τα είπανε έτσι τα συμφωνήσανε και όποιος θέλει το πιστεύει. Για την ακρίβεια, ούτε οι ίδιοι το πιστεύουν.

Σβήνουν ένα ένα τα όνειρα της Ενωμένης Δεξιάς

Σβήνουν ένα ένα τα όνειρα της Ενωμένης Δεξιάς

Τσαουσίδης Κλέαρχος

Ακούω και ξανακούω, και όχι μόνον από τον φωνογράφο της Ένωσης Κεντρώων, αλλά από πολίτες που όντως ανησυχούν, ότι απαιτείται μια εθνική συνεννόηση. Ως άποψη είναι σεβαστή, αλλά πιο σεβαστή είναι η θέση ότι σε μια ταξική κοινωνία, όπου το 3% κατέχει όσα το υπόλοιπο 97%, η συνεννόηση με τους υπαλλήλους του 3% είναι αδύνατη. Για την ακρίβεια, μιλάμε για μια χαράδρα αγεφύρωτη, για μια πλήρη διάσταση απόψεων και λογικής, αν υπάρχει λογική στην απληστία.

Ο Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης επιβεβαιώνει το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς

Ο Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης επιβεβαιώνει το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς

Αντα Ψαρρά

Με μεγάλη δόση πολιτικού πολιτισμού και υπεύθυνης πολιτικής τοποθέτησης ο γόνος της οικογένειας Βαρβιτσιώτη, γνωστός και από την επίδειξη αλληλεγγύης του προς πρόσφυγες και μετανάστες ειδικά στον χειρισμό της υπόθεσης Φαρμακονήσι, δήλωσε χθες επί λέξει στο ραδιόφωνο, αναφερόμενος στον Γιάννη Μουζάλα: «Εχουν περάσει 19-20 μήνες και για πάρα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα ο κ. Μουζάλας ήταν όντως υπεράνω κριτικής και λέγαμε ευτυχώς είναι ο Μουζάλας και δεν είναι η τρελή η Χριστοδουλοπούλου, να βάλει μια τάξη σ’ αυτό το χάος του προσφυγικού».