Μύκονος: Η συναυλία του Ρέμου και η θλίψη της περιφερόμενης παρακμής

Της Αλεξάνδρας Τσόλκα

Ένα ίνδαλμα φτιαγμένο από στόφα λαϊκή, σε καταγωγή και εικόνα που θα του ‘διναν υλικό να γίνει εκφραστής καταπιεσμένων και όχι καψουρεμένων, όπως επέλεξε.
Η αυθεντικότητα του σε μια Αυλίδα – πίστα, έδωσε λαιμό στο σφαγείο της μαύρης σαν στόμα ανοιχτό, έτοιμο να καταπιεί, πίστας, με τα υπερμηχανήματα, τις κυλιόμενες σκηνές, τις εκκωφαντικές μικροφωνικές, λογιών σταρ να ίπτανται με λαμπιόνια κρεμασμένα επάνω τους, σα χριστουγεννιάτικες μπεκάτσες.

Ιδιωτική ξιπασιά δημοσία δαπάνη

Ιδιωτική ξιπασιά δημοσία δαπάνη

Του Νίκου Ξυδάκη

Αν γυρέψουμε να βρούμε μια παραδειγματική ιστορία σπατάλης και αστόχαστης πολιτικής, που να εμπεριέχει τα περισσότερα συμπτώματα της malaise grecque, της ελληνικής νόσου του 1990 και 2000, αρκεί ένα πέρασμα από τη Βασιλίσσης Σοφίας. Αρκεί μια ματιά στο Μέγαρο Μουσικής: κατ’ αρχάς σε ό,τι είναι ορατό και υπέργειο, στο απροσδιορίστου αρχιτεκτονικής ταυτότητας κτίριο-μνημείο με τα τεράστια μπάνερ στην πρόσοψη. Ενα ογκώδες, επιβλητικό, μάλλον βλοσυρό τοπόσημο, πλάι στις καθαρές μοντερνιστικές γραμμές του Γκρόπιους επί της αμερικανικής πρεσβείας.

ΜΕΤΡΟ «Βυζαντινή Πομπηία» τα αρχαία της Βενιζέλου

ΜΕΤΡΟ «Βυζαντινή Πομπηία» τα αρχαία της Βενιζέλου 

 Περισσότεροι από 50 βυζαντινολόγοι -καθηγητές, υποψήφιοι διδάκτορες και μεταπτυχιακοί φοιτητές από όλο τον κόσμο- βρέθηκαν χθες στο σταθμό μετρό της Βενιζέλου και τοποθετήθηκαν σχετικά με τα ευρήματα που έχουν ανακαλυφθεί εκεί.

 Της Κυριακής Τσολάκη

 Όλοι τους βρίσκονται στη Θεσσαλονίκη στο πλαίσιο του 5ου Θερινού Πανεπιστημίου Βυζαντινολογίας, που πραγματοποιείται για δεύτερη χρονιά στην πόλη.

Φρέσκο αίμα για τους δείκτες

Από Αλέξης Καζαντζίδης

Oδός Διάκου. Στο κέντρο του Χαλανδρίου. Πεσμένος επί δέκα ώρες. Νεκρός. Ένας νέος. Τριάντα ετών. Σε έναν δρόμο γεμάτο από καταστήματα. Κάποιος από τους ιδιοκτήτες μίλησε. «Τον έβλεπα από το πρωί που ξάπλωσε στο πεζοδρόμιο. Είχε τα μάτια του μισόκλειστα. Πρέπει να ήταν ζωντανός». Έτσι ακριβώς μίλησε. Βαριεστημένος. Και έκλεισε την πόρτα του καταστήματός του.

Βαλαωρίτης: Σήμερα στόχος είναι οι μετανάστες, αύριο εμείς

Βαλαωρίτης: Σήμερα στόχος είναι οι μετανάστες, αύριο εμείς

«Οι διανοούμενοι θα πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους, προτού να είναι πολύ αργά», επισημαίνει μιλώντας στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων ο ποιητής Νάνος Βαλαωρίτης, ενώ τονίζει ότι «η Χρυσή Αυγή είναι ένα καταστροφικό κίνημα. Ξέρουμε τι έγινε στη Γερμανία και ξέρουμε τι θα συμβεί κι εδώ: θα μας κομματιάσουν. Είναι νεοναζί που αντιγράφουν τον χιτλερισμό βήμα προς βήμα. Αν σήμερα ο στόχος είναι οι μετανάστες, αύριο θα είμαστε εμείς, αλλά και όλοι οι διανοούμενοι που κρίνουν πως αυτή τη στιγμή δεν πρέπει να μιλήσουν».

ΚΑΙ ΜΕΤΡΟ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΑ

 ΚΑΙ ΜΕΤΡΟ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΑ

Η ιστορία και τα μνημεία της πόλης μας είναι υπόθεση όλων

Η Αθήνα στους δρόμους της κρίσης

Η Αθήνα στους δρόμους της κρίσης

Έκθεση φωτογραφίας του Βασίλη Μαθιουδάκη

Η Αθήνα στους δρόμους της κρίσης

Τρίτη 19 Μαρτίου και ώρα 19:30

στο πολιτιστικό κέντρο δήμου Αθηναίων "Μελίνα"

Ηρακλειδών 66 κ Θεσσαλονίκης, Θησείο-στάση μετρό Κεραμεικός

Διάρκεια έκθεσης 19-31 Μαρτίου 2013

Καθημερινά 10:00-20:00 Κυριακή 10:00 - 14:00

Θεσσαλονίκη: Δεν βρίσκουν τη…Μέση Οδό για τις βυζαντινές αρχαιότητες

Θεσσαλονίκη: Δεν βρίσκουν τη…Μέση Οδό για τις βυζαντινές αρχαιότητες

Του Γιάννη Συμεωνίδη

Η εύρεση σημαντικών βυζαντινών αρχαιοτήτων στον υπό κατασκευή σταθμό «Βενιζέλου» του μετρό έχει αναστατώσει την Θεσσαλονίκη. Πέρα από το επιστημονικό ενδιαφέρον γεννιούνται ευκαιρίες τουριστικής αξιοποίησής τους. Από την άλλη, η εταιρεία κατασκευής Αττικό Μετρό Α.Ε. καταγγέλλεται πως προσπαθεί να κρύψει πίσω από δικαιολογίες περί μη τεχνικής λύσης το πραγματικό πρόβλημα, που δεν είναι άλλο από την οικονομική της στενότητα…

Τα Αρχαιολογικά Ευρήματα στο Σταθμό Βενιζέλου

Τα Αρχαιολογικά Ευρήματα στο Σταθμό Βενιζέλου

Οι κινηματογράφοι στη Θεσσαλονίκη

 

 ΝΙΚΟΣ ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ

(Σημείωση. Αυτό το κείμενο συντάχθηκε το 2012 και αντικαθιστά οποιοδήποτε προηγούμενο για τους κινηματογράφους της Θεσσαλονίκης. Αρχικά γράφτηκε για τις ανάγκες της συλλογικής έκδοσης “Σινε Θεσσαλονίκη” που εκδόθηκε από το University Studio Press” το Νοέμβριο του 2012.  Στο βιβλίο όμως μπήκαν μόνο χίλιες λέξεις από τις συνολικά 5 χιλιάδες αυτού του κειμένου.)

Η πεζοδρόμηση τελικά ποτέ δεν μας άξιζε…

Η πεζοδρόμηση τελικά ποτέ δεν μας άξιζε…

Γιώργος Κουρτίδης

Ο αγωνιζόμενος αυτοκινούμενος στόλος των ελεύθερων αυτοκινήτων Θεσσαλονίκης και το Παν-μηχανοκίνητο μέτωπο μετά από τον πόλεμο που κήρυξαν ενάντια στα δίποδα ανθρώπινα τερατουργήματα κωδικής ονομασίας «Πε.ζος» κατάφεραν και ξανά κατέλαβαν το χώρο που τους ανήκει. Η Αγία Σοφίας μετά από μια αστεία περιπέτεια χρόνων περνάει και πάλι στις ρόδες μας. Η αιφνιδιαστική απόφαση της τοπικής αυτοδιοίκησης για πεζοδρόμηση της Αγίας Σοφίας δεν άντεξε στους δίκαιους αγώνες διπλοπαρκαρίσματος και παράνομης στάθμευσης.. Νενικήκαμεν κύριοι. Η παράνομη και δίχως λογική κατάληψη του Δρόμου της Αγίας Σοφίας από τους Πεζούς, τα παγκάκια και τα δέντρα θεωρήθηκε προκλητική, για όλα τα αυτοκινούμενα οχήματα της πόλης. Οι αντιδράσεις ήταν μαζικές, σφοδρές και γενικευμένες ρίχνοντας μια γκαζιά στο πεζικό κατεστημένο.

ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ

ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ

strange journal

Η συζήτηση γύρω από την κρίση μοιάζει να έχει εξαντληθεί στο οικονομικό της σκέλος. Στην ελληνική περίπτωση θίξαμε και τις “ιδιαιτερότητες” της πολιτικής σκηνής, την κομματοκρατία και την οικογενειοκρατία. Η μεγαλύτερη πληγή είναι η ηθική κατάπτωση. Οι δημοκρατικές, δυτικές κοινωνίες απέτυχαν στον πίνακα αξιών τους να πείσουν πως ο παράγοντας “άνθρωπος” βρίσκεται στην πρώτη θέση των προτεραιοτήτων.

Οι πολίτες θεωρούνται είτε πελάτες, είτε καταναλωτές, είτε πιόνια σε ένα παιχνίδι κυριαρχίας των ισχυρών. Πάντα χειραγωγημένοι και αποπροσανατολισμένοι, ζαλισμένοι από τα media ή από το life style. Η κρίση απλά ξεσκέπασε τις ανισότητες, ξεγύμνωσε τις συγκρούσεις συμφερόντων, αλλά και την επίπλαστη δημοκρατία, που δεν είναι τίποτα άλλο παρά ψηφοφορία σε reality.

«ΧΑΡΕΙΤΕ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΤΑΓΗ»

«ΧΑΡΕΙΤΕ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΤΑΓΗ»

Ένα πανέμορφο τούρκικο βιντεάκι του Σινάν Τσετίν (http://www.sinancetin.com) με τίτλο: «ΧΑΡΕΙΤΕ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΤΑΓΗ». Τα γεγονότα υποτίθεται συμβαίνουν σε ένα χωριό της Ανατολίας στις 2 Νοεμβρίου του 1934. Όπως λέει ο ίδιος: «Εκείνα τα χρόνια η Κυβέρνηση της Τουρκικής Δημοκρατίας απαγόρευε να ακούγεται στο ραδιόφωνο η τουρκική μουσική. Σκοπός της ήταν η διάδοση της ευρωπαϊκής μουσικής. Η νεοσύστατη Δημοκρατία επεδίωκε να εδραιωθεί η δυτική κουλτούρα εις βάρος της τοπικής παραδοσιακής κουλτούρας».

Κορνήλιος Καστοριάδης: Η ΑΝΤΙΦΑΤΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΝΕΟΕΛΛΗΝΩΝ

Κορνήλιος Καστοριάδης: Η ΑΝΤΙΦΑΤΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΝΕΟΕΛΛΗΝΩΝ

«…Τα κεντρικά στοιχεία του Ελληνικού δράµατος είναι, από τη µια µεριά, η τριπλή αναφορά που περιέχει για µας η παράδοση: αναφορά στους αρχαίους Έλληνες, αναφορά στο Βυζάντιο, αναφορά στην λαϊκή ζωή και κουλτούρα, όπως αυτή δηµιουργήθηκε στους τελευταίους αιώνες του Βυζαντίου και κάτω από την Τουρκοκρατία. Από την άλλη µεριά, η αντιφατική και, θα µπορούσε να πει κανείς, ψυχοπαθολογική σχέση µας µε τον δυτικοευρωπαϊκό πολιτισµό, που περιπλέκεται ακόµα περισσότερο από το γεγονός ότι ο πολιτισµός αυτός έχει µπει εδώ και δεκαετίες σε µία φάση έντονης κρίσης και υποβόσκουσας αποσύνθεσης.

Έφυγε "ο Παλαιός των ημερών"

Έφυγε "ο Παλαιός των ημερών"

 ΓΙΩΡΓΟΣ Χ.ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΙΟΥ

Συνάντηση στο Βοξ(σ.σ. ούτε αυτό υπάρχει πια). Κάθεται στο ίδιο τραπέζι κοντά στο τζάμι. Με συγχωρεί μεγαλοθύμως για την καθυστέρηση. Δηλώνει εξόριστος. Χωρίς περιουσία, χωρίς προστάτες, χωρίς άγκυρα. Αναφέρεται στους προσωκρατικούς, στον Όμηρο, στον Παρμενίδη, στον Αναξίμανδρο, ό,τι «αυτός που είναι στην πάνω πλευρά της Γης και αυτός που είναι στην κάτω, είναι και οι δύο πάνω». Μου λέει για την καταστροφή της ελληνικής φόρμας, για τη «Μητέρα του σκύλου» που διασκευάστηκε και παίζεται σε θέατρο της Πράγας, για την ελληνική σιωπή απέναντι στο έργο του. 

Η δυσανεξία ως μηχανισμός του κατεστημένου

Η δυσανεξία ως μηχανισμός του κατεστημένου 

Του Σπύρου Μπεκιάρη

 

“ Η λέξη "ξένος", σε όλες τις γλώσσες, σημαίνει φίλος ή ικέτης. Η μόνη γλώσσα στην οποία σημαίνει εχθρός είναι η Λατινική και σίγουρα αυτό συνδέεται με την κοσμοθεωρία του Imperium που κυοφορήθηκε στους κόλπους της ρωμαϊκής κοινωνίας στη βάση του σχήματος υπεροχής ”

"Παιδιά, πέστε μου Έλληνες ποιητές", ζήτησε ένας δάσκαλος σε κάποιο ελληνικό σχολείο.

Ας "αφοπλίσουμε" την ανατροφή

Ας "αφοπλίσουμε" την ανατροφή

To ξύλο δεν βγήκε από τον Παράδεισο.Τα παιδιά που υφίστανται σωματική βία, καταφεύγουν σε αυτή ως ενήλικες. Τη θεωρούν κομμάτι της καθημερινότητας. Η καταπιεστική διαπαιδαγώγηση στις ΗΠΑ οδηγεί αργότερα στη χρήση όπλου.

Όπου δεν πίπτει λόγος, πίπτει ράβδος, λέει μια παροιμία, που έχει εμπνεύσει στρατιά γονέων για τη διαπαιδαγώγηση των παιδιών τους. Η πραγματική ζωή όμως έδειξε ότι βία φέρνει βία. Παιδιά που έφαγαν πολύ ξύλο στα παιδικά τους χρόνια, έχουν εξοικειωθεί με τη βία και δεν έχουν πρόβλημα να υιοθετήσουν μεθόδους βίας ως μέθοδο πειθαρχίας.

Τίποτα δεν τον αντικατέστησε

Ξαφνικά η απουσία του Χατζιδάκι είναι σχεδόν επώδυνη. 

Τίποτα δεν τον αντικατέστησε

ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΤΑΘΗ ΤΣΑΓΚΑΡΟΥΣΙΑΝΟ

Αποφεύγω να μιλώ προσωπικά για τον Μάνο Χατζιδάκι, για να μη φανεί ότι πάω να κλέψω κύρος. Το κάνουν πολλοί. Ακόμα και άνθρωποι που ξέρω ότι δεν τον ήξεραν. Αλλά σήμερα έχω ανάγκη να το γράψω: ο Χατζιδάκις μού άλλαξε τη ζωή και κυριολεκτικά με έσωσε. Ήταν ο σημαντικότερος άνθρωπος που συνάντησα στη ζωή μου.

Δεν εννοώ ότι με έσωσε συναισθηματικά. Αυτό το έχει κάνει για χιλιάδες Έλληνες. Το έχει κάνει για ολόκληρη τη μεταπολεμική Ελλάδα. Εμείς που μεγαλώσαμε στις επαρχίες, όπου υπήρχε απλότητα αλλά όχι λεπταισθησία, υπήρχε γνησιότητα αλλά όχι τα σχήματα που ζωγραφίζει η φαντασία, υπήρχε ο σεβασμός της ανάγκης αλλά όχι ιδιαίτερη έγνοια για τις περιπέτειες της καρδιάς και του μυαλού – για εμάς, στις επαρχίες, ο Χατζιδάκις ήταν το Παρήγορο πνεύμα, ο ευεργετικός ίσκιος, ο Φύλακας της ομορφιάς. Κάτω από τα σκεπάσματα, χειμώνες, ενώ όλα ήταν νύχτα και ερημιά, άκουγα στο ραδιόφωνο τον μαγικό θίασο του Τρίτου – έμαθα όσα ξέρω και ανέπτυξα μετά.

  Το απαγορευμένο φιλί της ΕΡΤ και το ψυχασθενές χάπενινγκ του Χυτηρίου.

Μα καλά, με αυτά ασχολούνται;

ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΤΑΘΗ ΤΣΑΓΚΑΡΟΥΣΙΑΝΟ

 Εικονογράφηση: Sotos Anagnos

Όταν τελείωσε το πρώτο επεισόδιο του «Downton Abbey», που εντελώς συμπτωματικά το είδα και εντελώς συμπτωματικά είχα δει και το αγγλικό, κάτι μου έφταιγε. Ένα sms φίλου μού το διευκρίνισε: οι υπάλληλοι της ΕΡΤ είχαν κόψει τη σκηνή ενός φιλιού μεταξύ ανδρών.

Αρχικά, έβαλα τα γέλια. Τους σκέφτηκα στα γραφεία με τους βαρβάτους τίτλους τους να συσκέπτονται πώς να αποφύγουν τον φονικό μετεωρίτη που πρόκειται να πέσει πάνω στα χριστεπώνυμα νοικοκυριά και να τα αφανίσει. Πο πο, τι συμφορά, τι λοιμός θα πέσει πάνω στους αδένες των Ελλήνων.

Π. Διαμαντάκου: Η Δημοκρατία δεν εμπιστεύεται πια τον εαυτό της

 

Ρεπορτάζ: Νίκος Μίχος

Έντονες αντιδράσεις έχει προκαλεί η απόφαση της ΕΡΤ να κόψει μια σκηνή δώδεκα δευτερολέπτων από την αναμενόμενη - και πολυδιαφημισμένη - τηλεοπτική σειρά «Ο πύργος του Ντάουντον», που έκανε πρεμιέρα χθες το βράδυ στην ΝΕΤ. Η επίμαχη σκηνή παρουσίαζε ένα ομοφυλοφιλικό φιλί μεταξύ ενός δούκα και του υπηρέτη του. Οι αντιδρώντες κάνουν λόγο για «νέο κρούσμα λογοκρισίας στην τέχνη». Η κριτικός Πόπη Διαμαντάκου, μιλώντας στο tvxs.gr, σχολίασε πως «αυτά τα φαινόμενα είναι προϊόν της κρίσης αξιών στην ελληνική κοινωνία. Η κρίση έδειξε την επικράτηση του φόβου. Η Δημοκρατία δεν εμπιστεύεται πια τον εαυτό της».