Τα κέρδη uber alles-Η περίπτωση της IG Farben και η σχέση της με τη ναζιστική Γερμανία

Τα κέρδη uber alles

Ο επικεφαλής του προεδρείου της IG Farben, καταδικάστηκε στη δίκη της Νυρεμβέργης AP

EΛΕΝΗ ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ

Η ιστορία του 20ου αιώνα, σχεδόν, κυριαρχείται από τον καταστροφικό Β Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο Χίτλερ, η ναζιστική ιδεολογία, η θανάτωση εκατομμυρίων ανθρώπων είτε στα γερμανικά στρατόπεδα συγκέντρωσης, είτε στα χαρακώματα, είτε στα φρικιαστικά εγκλήματα των ναζί, προκαλούν ρίγη. Ο 21ος αιώνας παρουσιάζει, πανευρωπαϊκά, μία έξαρση ακροδεξιών και ναζιστικών κινημάτων, που εκτός όλων των άλλων, οφείλεται και στη μειωμένη αναφορά ή και απόκρυψη πτυχών του ναζιστικού χιτλερικού μορφώματος.

Ο «υγιής ανταγωνισμός» και άλλα παραμύθια

Ο «υγιής ανταγωνισμός» και άλλα παραμύθια

Μπάμπης Μιχάλης

Πάνω από 96 δισεκατομμύρια δολάρια έχουν πληρώσει από το 2000 οι αμερικανικές εταιρείες για διευθέτηση κατηγοριών σύστασης καρτέλ και πρόστιμα, όπως αποκαλύπτει έκθεση στις ΗΠΑ. ● Τράπεζες και φαρμακευτικές στην κορυφή του «υγιούς ανταγωνισμού».

Ο καπιταλισμός είθισται να ορίζεται ως ένα σύστημα συνεχούς ανταγωνισμού στο οποίο οι τιμές καθορίζονται από την προσφορά και τη ζήτηση: οι παραγωγοί αγαθών και υπηρεσιών ανταγωνίζονται μεταξύ τους προκειμένου να βρουν αγοραστές, προσφέροντας έκαστος τις ελκυστικότερες τιμές.

Αυτά, ωστόσο, ισχύουν μόνο στη θεωρία.

Το φαινόμενο των ψηφιακών νομάδων

Το φαινόμενο των ψηφιακών νομάδων

Οι ψηφιακοί νομάδες αποτελούν για πολλούς μια «επανάσταση» στο εργασιακό τοπίο. Θεωρείται ότι ο ψηφιακός νομαδισμός παρέχει μια «ελευθερία» και μια «ευελιξία», όντας παράλληλα ένα αναδυόμενο πεδίο έρευνας. Ποια είναι όμως τα χαρακτηριστικά τους και οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουν, τόσο οι ίδιοι, όσο και οι επιχειρήσεις; Μήπως πρόκειται για μια προσαρμογή της εργασίας σε συνθήκες νεοφιλελεύθερης απορρύθμισης;

Σε αυτά τα ερωτήματα προσπαθεί μεταξύ άλλων να απαντήσει η εργασία «Το φαινόμενο των ψηφιακών νομάδων: Διεθνείς τάσεις & προκλήσεις για την εργασία», της Σοφίας Κατράνα (ΜΒΑ Ψηφιακό Επιχειρείν, Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής), που δημοσιεύθηκε στο Ινστιτούτο Αναλύσεων ΕΝΑ.

Ποιος λεηλατεί και ποιος λεηλατείται;

Ποιος λεηλατεί και ποιος λεηλατείται;

David Sirota

Όλα τα πρωτοσέλιδα έχουν να κάνουν με τις λεηλασίες – συγκεκριμένα, τις λεηλασίες στη Μινεάπολη, μετά τη δολοφονία από την αστυνομία ενός άοπλου αφροαμερικάνου άνδρα, που καταγράφηκε σε βίντεο. Στη σύγχρονη καθομιλουμένη, η λέξη «λεηλασία» είναι φορτισμένη- συνοδεύεται με όλους τους συνειρμούς σχετικά με τη φυλή και την τάξη. Και πρέπει να καταλάβουμε ότι τέτοιοι όροι είναι ένα παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο τα μέσα μαζικής ενημέρωσης μας εκπαιδεύουν, συνήθως ανεπαίσθητα, να σκεφτόμαστε σε σχέση με τα οικονομικά, το έγκλημα και την τιμωρία με συγκεκριμένους στρεβλούς τρόπους.

Μια νέα αριστοκρατία υπονομεύει τη δημοκρατία

Μια νέα αριστοκρατία υπονομεύει τη δημοκρατία

Μπάμπης Μιχάλης

Με σύνθημα «Παγκόσμια Οικονομική
Φάρσα» χιλιάδες διαδηλωτές  κατά
της κλιματικής αλλαγής  φθάνουν
σήμερα στο Νταβός, μετά από πορεία
 τριών ημερών στις ελβετικές Αλπεις. 

Μία από τις βασικές αιτίες της υπεραπόδοσης του μεγάλου πλούτου είναι η κατάρρευση της φορολογίας των πολύ πλούσιων και των μεγαλύτερων επιχειρήσεων - λόγω της μείωσης των φορολογικών συντελεστών και της εκτεταμένης φοροαποφυγής ● Οι κυβερνήσεις, αντί να αυξάνουν τα κοινωνικά προγράμματα και τις δαπάνες για την αντιμετώπιση των ανισοτήτων, αυξάνουν τη φορολογία των φτωχών, μειώνουν τις δημόσιες δαπάνες, ιδιωτικοποιούν εκπαίδευση και υγεία.

Η οικονομική ανισότητα βρίσκεται εκτός ελέγχου προειδοποιεί η Οxfam, αποκαλύπτοντας ότι πέρυσι οι μόλις 2.153 δισεκατομμυριούχοι του πλανήτη κατείχαν περισσότερα απ’ όσα το 60% του παγκόσμιου πληθυσμού, δηλαδή 4,6 δισεκατομμύρια άνθρωποι.

Ακτοπλόοι, οι κρατικοδίαιτοι καπιταλιστές της χώρας

Η γέννηση και η άνοδος της ακτοπλοΐας στην Ελλάδα

Ακτοπλόοι, οι κρατικοδίαιτοι καπιταλιστές της χώρας

Σταύρος Μαλαγκονιάρης

Το επιβατηγό «Καδιώ» όταν ακόμα ήταν κορβέτα
του καναδικού Π.Ν.

O κόσμος της ακτοπλοΐας αποτελούσε, ανέκαθεν, μια ξεχωριστή «κάστα» ανθρώπων μέσα στη Ναυτιλία, με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, μαθημένοι να επιβιώνουν στο λιμάνι, με σκληρές κόντρες, κατά διαστήματα αμείλικτους ανταγωνισμούς και συντηρώντας απροκάλυπτη διασύνδεση με το κράτος και τα όργανά του.

Κατά τον αξέχαστο καθηγητή και συγγραφέα Δημήτρη Ποταμιάνο, γόνο γνωστής εφοπλιστικής οικογένειας, η κατάσταση στην επιβατηγό ναυτιλία εξέφραζε απόλυτα «την Ελλάδα του λούμπεν καπιταλισμού», όπως είχε πει τον Δεκέμβριο του 2014 σε συνέντευξή του, και την αποτύπωνε στο πρώτο μεγάλο πεζογράφημά του «Χωρικά Υδατα» (εκδόσεις Καστανιώτη 1996).

«Ζούμε πραγματικά σ’ έναν εφιάλτη της οικονομίας-καζίνο»

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

«Ζούμε πραγματικά σ’ έναν εφιάλτη της οικονομίας-καζίνο»

Τάσος Τσακίρογλου

Κάρι Πολάνιι Λέβιτ, Καναδή οικονομολόγος

Η Κάρι Πολάνιι Λέβιτ, στην παράδοση του κοινωνικού κράτους και του ελέγχου της αχαλίνωτης παγκοσμιοποίησης, μιλά για την ευρωζώνη, για τον χρηματοπιστωτικό τομέα και τον αναπτυσσόμενο εθνικισμό στην Ευρώπη. Θεωρεί ότι ο καπιταλισμός-καζίνο υποθηκεύει το παρόν και το μέλλον των κοινωνιών και ευνοεί τα υψηλά εισοδήματα εις βάρος των φτωχών. 

• Οπως έχετε πει, το κράτος πρόνοιας και τα συνδικάτα αναδύθηκαν σαν μιαν αυθόρμητη αντίδραση στο δόγμα laissez faire του 19ου αιώνα. Σήμερα που αυτό το κράτος πρόνοιας έχει σχεδόν αποδομηθεί παντού, ποια είναι η προοπτική για τη μεσαία και την εργατική τάξη;

Το 1% του πλανήτη κατέχει τον μισό παγκόσμιο πλούτο

Το 1% του πλανήτη κατέχει τον μισό παγκόσμιο πλούτο. Αυτό δείχνει μια νέα έκθεση της Credit Suisse

Το 1% του πλανήτη κατέχει τον μισό παγκόσμιο πλούτο

Ο πλούτος των υπερ-πλούσιων αυξήθηκε κι άλλο αφού από το 42,5% του συνολικού πλούτου στον κόσμο, που ήταν το ποσοστό τους στο κορύφωμα της οικονομικής κρίσης, οι πλουσιότεροι του πλανήτη πλέον τώρα κατέχουν το 50,1% ή αλλιώς 140 τρισ. δολάρια.

«Το μερίδιο που κατέχει το 1% ακολουθεί ανοδική πορεία μετά την κρίση. Το 2013 ξεπέρασε τα επίπεδα του 2000 και πλέον σημειώνει νέα ρεκόρ κάθε χρόνο», αναφέρει η ετήσια έκθεση, που επισημαίνει ότι οι ανισότητες έχουν αυξηθεί μετά την κρίση.

Γιατί οι Γερμανοί (και όχι μόνο) μισούν τους Έλληνες εφοπλιστές

Γιατί οι Γερμανοί (και όχι μόνο) μισούν τους Έλληνες εφοπλιστές

Του ΚΩΣΤΑ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΥ

Με τον αιχμηρό τίτλο «Πλούτος και κρυψίνοια» το γερμανικό περιοδικό Spiegel επανήλθε στο θέμα των φορολογικών διευκολύνσεων «που απολαμβάνουν οι Έλληνες εφοπλιστές».

Σύμφωνα με το γερμανικό περιοδικό, «οι Έλληνες εφοπλιστές παραγγέλνουν πλοία σαν μην υπήρχε ποτέ κρίση στη ναυτιλία». Μάλιστα το σχετικό άρθρο ανέφερε ότι το 2012 οι Έλληνες εφοπλιστές είχαν δώσει παραγγελίες για την κατασκευή 275 καινούργιων πλοίων αξίας 10 δισ. ευρώ και άλλα τόσα για την ανακαίνιση του στόλου τους. Και συμπλήρωνε ότι μόνο τις πρώτες εβδομάδες του 2014 το κόστος για παραγγελίες καινούργιων πλοίων και αγορές μεταχειρισμένων ανέρχεται στα 5 δισ. ευρώ.

Τρόικα της λιτότητας με αποδοχές και συντάξεις κροίσων: Πόσα παίρνουν Γιούνκερ, Λαγκάρντ και Ντράγκι

Τρόικα της λιτότητας με αποδοχές και συντάξεις κροίσων: 

Πόσα παίρνουν Γιούνκερ, Λαγκάρντ και Ντράγκι

Το παράδοξο στα χρόνια της κρίσης είναι πως κάποιοι, συνηθέστερα εκείνοι που αποφασίζουν για την χάραξη και την εφαρμογή των πολιτικών για την οικονομία και συνεπώς και για την τύχη κάθε χώρας, αναπέμπουν ιερεμιάδες ενάντια στις μισθολογικές υπερβολές, τις πρόνοιες, τα διάφορα προνόμια και διευκολύνσεις, τις υψηλές συντάξεις των χωρών που καλούνται να ελέγξουν για τις δαπάνες τους.

Εν τούτοις εκείνοι που κουνούν το δάκτυλο, όπως σημειώνει σε σημερινό της δημοσίευμα η ισπανική εφημερίδα El Público, είναι όσοι αμείβονται πιο πλουσιοπάροχα κι από τους αρχηγούς των κρατών που κατηγορούν ως πολυδάπανα και χαίρουν προνομίων και διευκολύνσεων όσο κανείς άλλος, ενώ -αντίθετα με όσα απεργάζονται για πολλούς λαούς- εκείνοι θα βγουν στη σύνταξη με μηνιαίο ύψος που θα φθάνει για να συντηρήσει πολλούς, πάρα πολλούς, χαμηλοσυνταξιούχους.

Ζίγκμουντ Μπάουμαν «Ελπίζω να πεθάνω σοσιαλιστής»

«Ελπίζω να πεθάνω σοσιαλιστής»

Θανάσης Γιαλκέτσης

Με τον πρόσφατο θάνατο του Πολωνού κοινωνιολόγου και φιλοσόφου Ζίγκμουντ Μπάουμαν (πέθανε στις 9 Ιανουαρίου, στα 91 του χρόνια) σίγησε η φωνή μιας άγρυπνης συνείδησης, ενός από τους κορυφαίους σύγχρονους στοχαστές, ενός κριτικού διανοούμενου που έμεινε ενεργός και εντυπωσιακά παραγωγικός ώς την τελευταία φάση της ζωής του.

Σε ένα παλιότερο βιβλίο του, που είναι καρπός μιας μακράς συζήτησης με τον Αγγλο κοινωνιολόγο Κιθ Τέστερ (Conversations with Zygmunt Bauman, Polity Press, 2001), ο Μπάουμαν συνόψιζε το πολιτικό του «πιστεύω». Στο τελευταίο στάδιο της συζήτησης, ο συνομιλητής του παρατήρησε: «Είναι σαφές ότι παραμένετε ουσιαστικά σοσιαλιστής, αλλά –αν πιστέψουμε ό,τι ακούμε– ο σοσιαλισμός είναι κατάλοιπο μιας εποχής που έχει παρέλθει». Ιδού πώς απάντησε ο Μπάουμαν:

Κοινωνικό κράτος και αποδιάρθρωση της Ευρώπης

Κοινωνικό κράτος και αποδιάρθρωση της Ευρώπης

Σάββας Γ. Ρομπόλης*, Βασίλειος Γ. Μπέτσης**

Του ΜΙΧΑΛΗ ΚΟΥΝΤΟΥΡΗ

Ιστορικά το κοινωνικό κράτος στην Ευρώπη δημιουργήθηκε ως θεσμός, μεταξύ των άλλων, άμβλυνσης, με τη χορήγηση παροχών σε είδος και σε χρήμα, των ανισοτήτων που προκαλούνται από τις συνθήκες αναπαραγωγής της καπιταλιστικής οικονομίας.

Στο πλαίσιο της σύστασης, των ιστορικών εξελίξεων και των κοινωνικο-οικονομικών εμπειριών, το κοινωνικό κράτος αποκτά, στον βαθμό που το αφορά, μια λειτουργία «οικονομικού ελέγχου» με την έννοια του προσδιορισμού του επιπέδου των κοινωνικών δαπανών και μια λειτουργία «κοινωνικού ελέγχου» στη διαδικασία διατήρησης της ελάχιστης φυσιολογικής ικανότητας της εργατικής δύναμης.

Το όπιο του λαού

Το όπιο του λαού

Κύρκος Δοξιάδης *

Το 1843-44 ένας νεαρός Γερμανός φιλόσοφος έγραφε τα εξής:

"Η θρησκευτική αθλιότητα είναι ταυτόχρονα η έκφραση της πραγματικής αθλιότητας και η διαμαρτυρία ενάντια στην πραγματική αθλιότητα.
Η θρησκεία είναι ο στεναγμός του καταπιεσμένου δημιουργήματος, το θυμικό ενός άκαρδου κόσμου, όπως είναι το πνεύμα μη πνευματικών καταστάσεων. Είναι το όπιο του λαού.
Η άρση της θρησκείας ως της ψευδαισθησιακής ευτυχίας του λαού είναι η απαίτηση της πραγματικής ευτυχίας του. Η απαίτηση να εγκαταλειφθούν οι ψευδαισθήσεις μιας κατάστασης είναι η απαίτηση να εγκαταλειφθεί μια κατάσταση η οποία χρειάζεται τις ψευδαισθήσεις.

Ποιοι δάνειζαν το Μαρινόπουλο και ποιους «δωροδοκούσε»;

Ποιοι δάνειζαν το Μαρινόπουλο και ποιους «δωροδοκούσε»;

Γιάννης Σιδηρόπουλος

Για την υπόθεση του Μαρινόπουλου δεν χρειάζονται ιδιαίτερες γνώσεις οικονομικών αλλά απλές γνώσεις της κοινωνίας και της πολιτικής καθώς το «κανόνι που σκάει» είναι μια εξέλιξη προδιαγεγραμμένη εδώ και χρόνια που δεν απαντά στους κανόνες της αγοράς αλλά σε ένα ακόμη πολιτικοοικονομικό σκάνδαλο της παλιάς πολιτικής τάξης. Τα ποσά είναι τόσο ασύλληπτα και ο αριθμός των εργαζομένων τόσο μεγάλος που η επίπτωση στα δημοσιονομικά μεγέθη και τους δείκτες της ανεργίας θα είναι σοβαρότατη, πέρα από τα δράματα για οικογένειες και μικρομεσαίες επιχειρήσεις που κατέστρεψε ήδη και θα καταστρέψει στο προσεχές μέλλον.

Αυτοί είναι οι Έλληνες των #PanamaPapers – Αιφνιδιαστικοί έλεγχοι στους εμπλεκόμενους

Αυτοί είναι οι Έλληνες των #PanamaPapers 

Αιφνιδιαστικοί έλεγχοι στους εμπλεκόμενους

Ένα μεγάλο μέρος των λεγόμενων Έγγραφων του Παναμά (#PanamaPapers), τα οποία προκάλεσαν ένα παγκόσμιο σκάνδαλο, με αναρίθμητα κρούσματα φοροδιαφυγής σχεδόν σε όλες τις χώρες του κόσμου, είδε χθες το φως της δημοσιότητας από τον ιστότοπο της Διεθνούς Κοινοπραξίας Ερευνητών Δημοσιογράφων (ICIJ).

Ένα ακόμη σκάνδαλο στο Ευρωκοινοβούλιο.

Ένα ακόμη σκάνδαλο στο Ευρωκοινοβούλιο. 

Του Στέλιου Κούλογλου

"Δεν ντρέπονται καθόλου",όπως γράφει και το πλακάτ των διαδηλωτών. Μόλις μια εβδομάδα μετά τα Panama Papers, που αποκάλυπταν τις χιλιάδες offshore που είχαν στήσει προσωπικότητες και εταιρείες για να φοροδιαφεύγουν, τι νομίζετε ότι ψήφισε η πλειοψηφία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου; Την νομική προστασία των μυστικών των εταιρειών, απέναντι σε πιθανές απόπειρες να δοθούν στη δημοσιότητα!

Οι άνθρωποι-καύσιμα του καπιταλισμού

Οι άνθρωποι-καύσιμα του καπιταλισμού

Τάσος Τσακίρογλου

EUROKINISSI/ΤΑΤΙΑΝΑ ΜΠΟΛΑΡΗ 

Η εικόνα κατάρρευσης στον χώρο της Υγείας στη μνημονιακή περίοδο μπορεί ίσως καλύτερα από οποιαδήποτε άλλη να περιγράψει την κοινωνική καταστροφή που έχει επιφέρει η πολιτική της λιτότητας. Οι δανειστές, μέσω της αποπληρωμής του χρέους, έχουν ήδη πάρει τη λίβρα της σάρκας που τους αναλογεί, αλλά ζητούν περισσότερα.

Οι 62 πλουσιότεροι άνθρωποι του πλανήτη κατέχουν όσα ο μισός πληθυσμός της Γης

Οι 62 πλουσιότεροι άνθρωποι του πλανήτη κατέχουν όσα ο μισός πληθυσμός της Γης

Τόσο πλούτο όσο ο μισός πληθυσμός της Γης - περίπου 3,5 δισεκατομμύρια άνθρωποι – έχουν σήμερα οι 62 πλουσιότεροι άνθρωποι του πλανήτη, καθώς οι υπερ-πλούσιοι έχουν γίνει πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι. Αυτό αναφέρει έκθεση της Oxfam, που δημοσιοποιήθηκε λίγες μέρες πριν την ετήσια συνάντηση του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ στο Νταβός της Ελβετίας.

Αλλού τρως, αλλού πίνεις

Αλλού τρως, αλλού πίνεις

ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΥΡΙΤΣΗ

Μια εφημερίδα της Βουλγαρίας κυκλοφόρησε, λέει, τις προάλλες με κεντρικό τίτλο "Ευχαριστούμε, Ελλάδα" για τη δημιουργία 250 χιλιάδων (!) θέσεων εργασίας στη Βουλγαρία, σύμφωνα τουλάχιστον με τους νεοφιλελεύθερους φίλους μου, που την κράταγαν σαν να πρόκειται για την ιερή κάρα του Μίλτον Φρίντμαν. Έπιασα κουβέντα με έναν απ' αυτούς, τον Κωνσταντίνο, συμμαθητή του Τζιτζικώστα στο Ανατόλια:

«McRefugees» - Οι απελπισμένοι των McDonald's

Φτώχεια

«McRefugees» - Οι απελπισμένοι των McDonald's

Μια άστεγη, ηλικιωμένη γυναίκα πεθαίνει σε ένα γεμάτο κόσμο McDonald 's στο Χονγκ Κονγκ. Περνούν επτά ώρες μέχρι να ανακαλύψουν, ότι η γυναίκα είναι νεκρή.

Ποιοι είναι οι «McRefugees»; Και πώς το «φαινόμενο» αυτό έχει «εξαπλωθεί» στην Ασία;